- TEZER ÖZLÜ’DEN LEYLÂ ERBİL’E: YALNIZ OLUNCA İNSAN ACI DÜŞÜNCELERE SAPLANIYOR
- TEZER ÖZLÜ: “HER ŞEYİN DIŞINDA VE HİÇBİR YERDE” – EMEK EREZ
- TEZER ÖZLÜ: “VE BANA GECELER YETMİYOR. GÜNLER YETMİYOR. SÖZCÜKLER, DİLLER YETMİYOR”
- TEZER ÖZLÜ: “ÖZLERKEN, SEVERKEN, SEVİLİRKEN, SEVİŞİRKEN, HEP YALNIZ DEĞİL MİYİZ?”
- Aşk Yalnız Kadınlara Mahsus Bir Duygu mu Yoksa? – Ahmet İlhan
- Tezer Özlü: Kimse ağlamıyor. Kimse bağırmıyor. Sonsuz bir sessizlik…
- “Birisiyle yan yana olmak, kendi var oluşumu unutmak mı?” Unica Zürn ve Tezer Özlü
- Tezer Özlü’nün Kaleminden Franz Kafka: “Oğullarının mezarında ana babası da yatıyor”
- Tezer Özlü: İnsan ne denli derin düşünebiliyorsa, sevgisi o denli derindir
- Yaşama Uğraşı(n)’dan Yaşamın Ucuna Yolculuk – Derya Önder
- Tezer Özlü: Alışmıyor gözlerim. Hiç bir şeyi seçmek imkânsız. Her şey imkânsız…
- Tezer Özlü’nün “beğendiği” insanlar: Aşkı sonsuz sananlar
- “Kendimi buzda bir balık gibi duyuyorum…” Kalanlar – Tezer Özlü
- Tezer Özlü: İlk erkekle yalnız kaldığımda korkudan ağlıyorum…
- Hakkari’de Bir Mevsim’in Başarısı ve Öteki Filmler Üstüne – Tezer Özlü
- Acıyla, Sevgiyle, Kahramanca… Tezer Özlü – Füsun Akatlı
- Tezer Özlü’den Leylâ Erbil’e Mektup: Burada en çok seni arıyorum…
- “Biz, yaşamayı gereksinim sayan insanlardanız” Almanya – Tezer Özlü
- Tezer Özlü: Sana sarılıp yatarsam, çocukluğumdayım
- Tezer Özlü: Bir kentte doğup yaşayan, çalışan ve ölen insanlar giderek azalıyor
- Tezer Özlü: Kendimi yeryüzünün her yerinde sürgün sayıyorum
- A’dan Z’ye Tezer Özlü: “En sevdiğim yazar Cesare Pavese”
- Kafka ile Yaşamak: Kafka neden giderek önem kazanıyor? – Tezer Özlü
- Tezer Özlü: “Oysa ben tüm yaşamı gökyüzü altında bir tatil olarak görüyorum”
- Tezer Özlü: Yaşamım boyunca uykuyu beklediğim kadar hiçbir şeyi beklemedim
- Ece Temelkuran: Bu bir törendir, ölmeye yazan kadınları (kişisel) anma törenidir!
- Tezer Özlü: Ben zaten yeryüzünün neresini benimsedim ki?
- Tezer Özlü: Artık bir kent insanı değilim. Doğayı ve sessizliği seviyorum
- Tarkovski: “İnsanlar ve Politikacılar Kendi Yarattıkları Sistemin Tutsağı Oldular”
- Ablası Sezer Duru ile Tezer Özlü Üzerine: Yedi yıl yasını tutum
- Tezer Özlü: Benim en büyük mutluluğun herşeyden kaçmak. Herşeyden…
- Tezer Özlü’den Leyla Erbil’e Mektuplar: “Yaşam karşı çıkmak değil mi?”
- Tezer Özlü: “Doğanın geliştireceği sevgi içinde büyüsek. Ana karnındaki çocuk gibi…”
- Leyla Erbil: Tezer Özlü ile iki konuda birbirimize söz vermiştik
- Çocukluğun Soğuk Geceleri: Öfke içinde, öfke duyarak büyüyoruz – Tezer Özlü
- “Ölüm. İnsanın Tanrı’sına kavuşması. O en kutsal an…” Okul ve Okul Yolu -Tezer Özlü
- “Bilinçsiz bir yaşam, insan yaşamı değildir!” Kadınlarımız – Tezer Özlü
- Tezer Özlü Romanları: Baskı, Denetim ve Kuşatılma – Müge Karahan
- Tezer Özlü’den Leyla Erbil’e Mektup: “Seninle geçen her gün güzeldir…”
- Tezer Özlü: Yaşasın sömürülen milletler ve zenciler! Yaşasınlar ki sömürülsünler…
- Leyla Erbil: Tezer Özlü’nün bana son sözü, “Üzülme!” oldu
- Tezer Özlü: Ve bana ölümsüzlüklerin sonsuz acıları kaldı…
- Tezer Özlü: Odalardaki antika demir karyolalar, duvardaki tablolar -her şey ölüyor
- “Peynir ne? Sütün cesedi” Sonsöz gibi – Tezer Özlü
- Tezer Özlü: Ve sonra kendimi onunla birlikte gömeceğim
- Tezer Özlü: “Ölümüm bu benim!” Son Aşk – Leyla Erbil
- “Çevreyi tanımlamak değil, duygularla yaşamak gerekir…”* – Tezer Özlü
- Tezer Özlü’nün En Sevdiği Yazar: Her cümlesinden olağanüstü zevk alıyorum
- Tezer Özlü’de Baskı, Denetim ve Kuşatılma – Müge Karahan
- “Belki de son güzel günleriydi” Sesli Öyküler: Motorcu İbrahim’in Bahçeli Evleri – Tezer Özlü
- Büyümenin yaşlanmak demek olduğunu bilmiyordum… – Tezer Özlü
- Tezer Özlü’den kalanlar: “Ağlama, Letiza, ağlama. Hiçbir şey değil. Ölmek hiç bir şey değil”*
- Tezer Özlü: “İnsan yirmi yaşında ya toplumun akılla bağdaşmayan düzenine girer ya da var olur”
- Tezer Özlü: Tüm kentler, ülkeler, günler, geceler, her gökyüzü de yabancı kaldı bana
- Yazarın Ülkesinde Bir Gezinti Yada “Burası Bizi Öldürmek İsteyenlerin Yurdu…” – Leylâ Erbil
- Tezer Özlü’den Ferit Edgü’ye: Hiçbir yerde olmak istemiyorum ki…
- 100. Doğum Yılında En Çok Ölümü ile Dikkati Çeken Bir Yazar: Stefan Zweig – Tezer Özlü
- Tezer Özlü’nün romanlarına psikanalizin penceresinden bakmak – Ayşegül Ergişi
- Tezer Özlü: İşte çağdaş dünyanın, ileri sanayiinin çalışan yabancılara verdiği mutluluk!
- “Ben, kendimi parçalarımla birlikte bir ocağın içinde yeniden buldum” Sonsöz Gibi -Tezer Özlü
- Tezer Özlü: Kendimi ayrılışların acılarına çoktan alıştırdım…
- Tezer Özlü: Ölüm Bir Olay, Önemli Olan Sevgi’nin Güzellikleriydi
- Çağrı: “Ellerinizi uzatın bana. Soluk yüzlerinizi güneşlerle yıkayacağım…” – Tezer Özlü
- Tezer Özlü: “Hepsi çok iyi tüccar. Almayı, satmayı, biriktirmeyi biliyorlar. Can sıkıcılar…”
- “Yüzerek bu yaşamın dışına çıkmayı yeğlerdim” Franz Kafka üzerine – Tezer Özlü
- “Burası bizim değil,bizi öldürmek isteyenlerin ülkesi*” Yaşamın Ucuna Yolculuk – Tezer Özlü
- “Benim en değerli varlığımsın” Deniz Kıral’ın, Annesi Tezer Özlü ile Yaptığı Anket
- Tezer Özlü’nün Franz Kafka Mezar Ziyareti: “İşte ancak o zaman uzaklaştım yaşamın sonundan…”
- “Bu kızda yazıncık mührü var” Tezer Özlü’nün “Çocukluğun Soğuk Geceleri” kitabına dair – Aziz Nesin
- Tezer Özlü: “Nereye baktıklarını, ne gördüklerini bilmiyorlar”
- Cama Vuran Bir Dal Tezer Özlü ve Son Sözü: “Beni yalnız bırakma”
- Tezer Özlü’den Leylâ Erbil’e: “Aynı çocukluk düşleri gibi, küçük boşluklara düştüm”
- Tezer Özlü’nün 1982’de yaptığı Peter Weiss söyleşi: “Ben bu kentin yitik bir çocuğuyum.”
- Bir Ruh Çözümsel Okuma: Tezer Özlü’nün İçsel Dünyasına Öyküleriyle Yaklaşım – Ayla Gökmen*
- Yazmanın İç Nedenleri | Tezer Özlü: “Yaşamla ve ölümle hesaplaşmak için yazıyorum”
- Tezer Özlü: Onlar “başkaldırmayı” savunurken, düzenin akışındaki yerlerini korumaya çalışıyorlar
- “Her Şeyin Sonundayım” | Tezer Özlü ve Ferit Edgü Mektuplaşmaları
- Meraklanma, senin ölüm yazını da kaleme alıyorum, dedim – Tezer Özlü
- Uyandığımda kendimi annemin koynunda mı bulacağım? – Tezer Özlü
- “Ölümü Beklerken” Tezer Özlü’den Leylâ Erbil’e Mektuplar – Derya Devrimsel
- “Diğer Benler Nerelerde? Bilemiyorum” Tezer Özlü’de Benlik/Kendi(M)lik Algısının İzleri
- Tezer Özlü: “Bana kış mevsiminin ve ölümlerin şarkılarını bırakıyorsun”
- Yaşamın Ucuna Yolculuk – Tezer Özlü: “Bütün yaşama cesaretimi ölülerden alıyorum”
- Birden salonda bir mum parlıyor. Ve hiç bir aydınlık vermiyor bu mum – Tezer Özlü
Ana Sayfa Tezer Özlü Yazıları