Victor Hugo: Ne kadar sevdiğimi anlayabilseydin, ne kadar değer verdiğimi de anlardın

Victor Hugo’dan çocukluk aşkı Adale Foucher’e

Her açıdan huzursuz ve tedirgin bir durumda sana aceleyle birkaç kelime karalıyorum Adele’im ve güvenini tam olarak kazanmak için bu sabah sana sunduğum işaretlerin, bu mektubu geçersiz kılacak kadar seni sakinleştirmiş olduğunu umarım. Seni ne kadar sevdiğimi anlayabilseydin, sana ne kadar değer verdiğimi de anlardın. Benim ebedi ve değişmez bağlılığım konusunda şüphe duyup duymadığını bilmeye gelip dayanıyor her şey; eğer duyuyorsan, sana bunu nasıl ispat etmemi istersin? Söyle ve ben de sana itaat edeceğim.

Öyle sanıyorum ki Adele’im, benimle ilgili tüm kaygıların yatışmış olmalı; sana elimden geldiğince tüm güven işaretlerini sunacağım ve benimle ilgili her şeyden, aynı benim gibi haberdar olacağına yemin ederim.
Seni, sevgilim, sabırlı olmaya davet etmek isterdim, ama bu kelime benim ağzıma hiç yakışmıyor; aynı zamanda benim olan acılarına hiçbir teselli bulamıyor, en az senin kadar çektiğim üzüntülerini giderecek hiçbir yol sunamıyorum sana. Bana gelince Adele’im, şunu bil ki yalnız kendim için konuşuyorum, hangi durumda olursam olayım, beni hâlâ
sevdiğine inandığım sürece tümüyle mutsuz olmama imkân yok.

Hoşçakal, sana değer verdiğime ve saygı duyduğuma inan, başka bir şey söyleyemiyorum, ne var ki ben seninle ilgili nasıl hep iyilik düşünüyorsam, senin de benim için öyle düşünmeni isterdim. Görüyorsun ki durma-dan aynı şeyleri tekrarlıyorum çünkü düşüncelerim her zaman aynı.

Elimden geldiğince uzatmaya çalıştığım tüm bu zırvalıklar için beni affet, sana hoşçakal demek öyle zor ki benim için.
Mümkün olduğunca sık yaz bana ve mektuplarımı yak, tedbirli olmak gerektiği kanısındayım. Hoşçakal, hoşçakal… Ama sakın kendininkileri yakma!

20 Mart 1820

Victor Hugo
Nişanlıya Mektuplar

Cevap Ver

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz