Değişim güçlerinin, yabancı ideolojilerin temsilcilerinin, kokain kaçakçılarının, Marksizmin ve diğer uyuşturucuların şeytanlaştırılması için, tarihsel belleğin önceden boşaltılması gerekir. Aslında, Amerika’da yerli olmayan şey kapitalizmdir. Kapitalizm Manco Ca-pac ya da Moctezuma tarafından icat edilmedi, on altıncı yüzyılın Avrupalı istilacıları tarafından dışarıdan ve yukarıdan dayatıldı. İşgal Amerikan yaşamını ticarete dönüştürdü, şu kadara – bu kadarı dayattı, bir taraftan da kilise ilahi düzene göre kazanç kanununu ve korku kanununu hazırlıyordu: Eğer itaat edersen cenneti kazanırsın; eğer itaat etmezsen cehennem seni cezalandırır. Buna karşılık, Amerika’da paylaşımcı üretim ve yaşam biçiminden daha eski bir gelenek yoktur. En eski olmanın dışında, komün yaşam en dikbaşlı, en inatla yaşayan gelenektir, beş yüz yıldan beri uğradığı durmak bilmez takibata rağmen. O zaman rahatlıkla sosyalizmin içeriden ve aşağıdan, bizim topraklarımızın en derin ve en gerçek belleğinden geldiği söylenebilir.
Aynı anlamda, demokrasinin barbar yerlilerin Avrupalı monarşilerden ya da onların uygarlaşmış engizisyonlarından aldıkları bir yenilik olmadığını belirtmek fazla olmaz. Saltanatın babadan oğula geçtiği despotluk merkezleri Cuzco ve Tenochtitları dışında, dönemin günlükçüleri farklı bölgelerde gerçekleşen açıklayıcı pek çok durumu anlatıyorlar: Yerliler İspanya’da ya da İngiltere’de kralı kimin seçtiğini soruyorlardı, çünkü onlar şeflerini -elbette kadınların da fikirlerini söyleyip oy kullandıkları- toplantılarda kendileri seçiyorlardı.
Eduardo Galeano
Biz Hayır Diyoruz
