Tolstoy, yerini sadece kızlarına söyleyip, 28 Ekim’de evini terk etti. Eşine bıraktığı mektupta, “Gidişim sana acı verecek, üzgünüm, bana inan ve başka türlü yapamayacağımı anla. Benim evdeki durumum çekilmezdi ve çekilmez oldu. Öteki nedenlerin yanı sıra, şatafatlı koşullar içinde, eskiden olduğu gibi, yaşamayı sürdüremedim ve benim yaşımdaki ihtiyarların göreneğine uyarak, dünyayı terk edip, yaşantımın son günlerini sessizlik ve yalnızlık içinde geçirmek istedim.” diye yazıyor.
20 Kasım 1910’da hayata gözlerini yuman Lev Tolstoy’un 31 Ekim 1909’da yaptığı son kayıtlı konuşmada, “İnsanlar acıyla büyür. Yaşam, bedende değil ruhtadır. Ölüm yalnızca bedenden kurtuluştur. Zihninizde neyin bedensel olmadığını ayıklayın. Gelecek için endişe etmeyin, çünkü gelecek diye bir şey yoktur. Sadece şimdi vardır. Onun için yaşayın.” tavsiyesinde bulunuyor.
TOLSTOY’DAN EŞİ SOFYA’YA VEDA MEKTUBU: “GİDİŞİM SANA ACI VERECEK, ÜZGÜNÜM, BANA İNAN…”
TOLSTOY EVİNİ TERK ETTİĞİNDE YANINA ALDIĞI KİTAP: DOSTOYEVSKİ’NİN KARAMAZOV KARDEŞLER’İ
