Ana Sayfa Foto Galeri TARİHE GEÇEN FOTOĞRAFLAR VE KISA HİKAYELERİ

TARİHE GEÇEN FOTOĞRAFLAR VE KISA HİKAYELERİ

-

20/05/2020

Hem tarihsel açıdan hemde fotoğraf tarihinde önemli bir yere sahip, çoğu ödül almış kısa açıklamalarıyla beraber 54 fotoğraftan oluşan galeriye aşağıdan bakabilirsiniz.

Amerika'nın en büyük sembollerinden biri de gökdelenlerdir. Günümüzde hayranlıkla bakılan bu yapıların ardında aslında büyük kriz yıllarının çaresizliği yatıyor. 1930 yıllarda başlayan büyük Amerikan Krizi yüzünden, işsiz kalan insanlar hiç bir güvenlik önemli almadan onlarca kat yükseklerde çalışıyordu. Hayata kaldıkları için mutlu olan işçiler bu fotoğrafta öğle yemeği yiyorlar. 1932 yılında New York'ta çekilen bu fotoğraf insanların çaresizlik altında nasıl yaşadıklarının en büyük kanıtlarından.

Sudan'da açlıktan ölmek üzere olan küçük bir çocuk ve arkasında bekleyen Akbaba.... Pulitzer ödüllü Kevin Carter bu ânı fotoğrafladıktan sonra akbabanın kaçtığını ancak küçük kıza yardım etmediğini açıkladı. Çünkü bölgeye giden gazeteciler bulaşıcı hastalıklar nedeniyle hasta insanlara dokunmamaları konusunda sıkı biçimde uyarılıyorlardı. Bu olaydan sonra ağır depresyona giren Kevin Carter egzoz verdiği kamyonetinin içinde Walkman ile müzik dinleyerek intihar etti.

Alberto Korda`nın 4 Mayıs 1960 tarihinde La Coubre patlamasında hayatını kaybedenler için düzenlenen cenaze töreninde çektiği ünlü fotoğraf ancak yedi yıl sonra yayımlanmıştır. Maryland Institute College of Art bu fotoğrafın dünya üzerindeki en ünlü fotoğraf ve 20. yy.’ın sembolü olduğunu belirtmiştir.

Vietnam Savaşında yaşanan Napalm vahşetini dünyaya gösteren bu fotoğrafın çekilmesinin üstünden tam 40 sene geçti. İnsanlık tarihinin hafızasına bir daha çıkmamak üzere kazınan bu an hem fotoğrafı çekenin hem de çıplak bedeniyle napalmden kaçan küçük kızın hayatını değiştirdi.<br /> 1972 yılının 8 Haziran günü üç günden bu yana Cao Dai tapınağına sığınan Phuc Kim bir haykırışla irkildi: Buradan çıkmamız lazım, burayı bombalayacaklar ve hepimiz öleceğiz. <br /> <br /> Henüz 9 yaşındaki küçük kim tapınağın çıkışına yakındı. Çevik bir hareketle kalabalığın arasından sıyrılıp koşmaya başladı. Henüz iki üç adım atmıştı ki tapınağın üstüne sarı ve mor dumanlar çıkaran bombaların düştüğünü gördü. Bir anda herşey alev topuna dönmüştü. <br /> <br /> Üzerinde Vietnam köylülerinin giydiği pamuk elbiselerden vardı Kim’in. Elbisesinin sol kolu ve sol paçası tutuşmuştu. Panikler üzerindeki elbisesini çıkardı. Vücudu yanıyordu. Yola çıkıp kardeşi ile koşmaya başladı. <br /> <br /> Yolun biraz ilerisinde çatışmaları izleyen asker kıyafeti giymiş yabancı gazeteciler vardı. Kendilerine doğru gelen çocukları görünce gazeteciler onlara doğru koşmaya başladı. Bu sırada Kim avaz avaz bağırıyordu: “Çok sıcak, çok sıcak”<br /> <br /> Bu gazetecilerden biri de Associated Press’in fotoğrafçısı Huynh Cong Nick Ut’tu. Küçük Kim ona yaklaşınca fotoğraf makinesinin deklanşörüne bastı. Ve insanlığın hafızasında uzun yıllar silinmeyecek bir anı ölümsüzleştirmiş oldu. <br /> <br /> Henüz 21 yaşında genç bir gazeteci olan Ut, Kim’i arabasına alarak hastaneye götürdü. Kim’i orada bırakıp Saygon’daki AP bürosuna geçti. <br /> <br /> Fotoğraflar banyo edildiğinde Ut, Kim’in fotoğrafını editörü Horst Faas’ın önüne koydu. O güne kadar AP’nin çıplaklığa karşı çok sert bir yayın politikası vardı. İkisi de bu fotoğrafın hem AP’nin kurallarını hem de savaşın gidişatını değerlendireceğini biliyordu. <br /> <br /> Birkaç gün sonra fotoğraf dünyanın dört bir tarafındaki gazetelerin birinci sayfasındaydı. Tüm dünya vücudu napalmden yanmış bu kızın görüntüleri karşısında şok olmuştu. <br /> <br /> Kim’in hayatta olduğunu olay yerinde olan başka bir gazeteci Christopher Wain ortaya çıkaracaktı. Kim’in vücudundaki yanıklara ilk gördüğü zaman su döken Wain, onun yaralarının tedavisinin yapılabileceği tek hastane olan Saygon’daki Barsky birimine gönderilmesini sağladı. <br /> <br /> Kim kendine geldiğinde hastanedeydi. Vücudunun yüzde 30’unde üçüncü derecede yanık vardı. Her sabah saat 8’de yanık derisi hemşireler tarafından temizleniyor ve ölü doku ayrılıyordu. <br /> <br /> Kim 13 ay kaldı hastanede ve sonra köyüne döndü. Vietnam yönetimi savaştan sonra onun yabancı gazetecilerle görüşmesine izin verdi. Bu süreçte sayısız yayın organı kimle röportaj yaptı. Daha sonra Kim Küba’da okudu. Bir Vietnamlıyla evlenerek Kanada’ya sığındı. 1999’da hayatını anlattığı bir kitap yayınladı. <br /> Anf

ABD'de sadece beyaz öğrencilerin devam ettiği Harry Harding Lisesi'ne kabul edilen ilk siyah öğrencilerden Dorothy Counts'ın okuldaki ilk günü. <br /> Counts tacizlere sadece 4 gün dayanabildi.

Prev
1
2
3
4
5
6
7
10
11
Next

Prev
Next

Cevap Ver İptal

>>