Alman güvenlik birimleri, kendilerini “part-time militan” olarak tanımlayan BM (Bewegung Morgenlicht-Şafak Hareketi) adlı örgüt yüzünden alarma geçti.
1970’li yıllarda Almanya’da terör estiren Kızıl Ordu Fraksiyonu (RAF)* gibi kapitalizme savaş açan BM, saldırı tehdidinde bulundu. BM, Bild gazetesine gönderdiği mektupta, “Elemanlarına saatte 7 euro’nun altında maaş ödeyen şirketlerin listesi üzerinde çalıştıklarını” açıkladı. Düşük maaşla eleman çalıştıran bütün şirketlere yönelik kundaklama eylemleri yapılacağı vurgulanan mektupta, “Holdingler, bankalar, yönetim kurulları ve menajerleri rakip olarak görüyor ve onlara düzenli olarak maddi zarar veriyoruz” denildi. Son 3 ayda çok sayıda eylem düzenleyen BM, ironik ve alaycı ifadeler kullandığı mektubunda şunları belirtti:
“Biz ilke olarak ucuz ve üretimi basit olduğu için molotof kokteyli ile çalışıyoruz. Eylemcilerin yakalanmaması ve kendilerini güvene alabilmeleri için zaman ayarlı ateşleme kullanıyoruz. Düşük maaşla çalıştırılan işçilere ve işsizlere hakaret ettikleri takdirde istisna olarak siyasileri de hedef alıyoruz.
RAF’ın hatalarını analiz ettik. Halkın sempatisini kaybettirecek ölümlerden kaçınıyoruz ancak ciddi maddi zarar verecek eylemler yapıyoruz.”
Örgüt konusunda, Frankfurt Emniyet Müdürü Achim Thiel’in bizzat çalıştığı, ayrıca özel siyasi polis birimi K 41’in de ön soruşturma başlattığı açıklandı.
Eylemlere RAF gibi başladılar
RAF, ilk büyük eylemini Frankfurt’ta Kaufhaus adlı mağazayı yakarak başlatmıştı. BM de ilk eylemini 2 Kasım 2009’da Frankfurt’taki Dresden Bank’a molotof kokteyli atarak gerçekleştirdi. Ertesi gün Deutsche Bank’a da saldıran örgüt, daha sonra kadrolu elemanlarını işten çıkarıp taşerona iş veren Schlecker mağazasını kundakladı. Uzun süre işsizlik maaşı verilmesine karşı çıkan CDU’lu Hessen Başbakanı Roland Koch’a da taklit bomba gönderdi.
*Rote Armee Fraktion – Kızıl Ordu Fraksiyonu (RAF), II. Dünya Savaşı sonrasında Batı Almanya’nın en etkin ve bilinen örgütüydü ve kendini şehir gerillası olarak tanımlıyordu. RAF 1970’lerden 1998’e kadar faaliyetteydi ve özellikle 1977 yılında Alman Sonbaharı olarak bilinen ulusal krize yol açan eylem dahil pek çok kanunen ağır suç sayılan eylem yaptı. Asıl olarak Batı Almanya’da mücadele yürüten, Avrupa çapında bağlantıları olan bir şehir gerillası örgütüydü.
1960’ların sonunda Batı Almanya’da yükselen öğrenci hareketlerinden doğan grup, İran Şahı’nı protesto sırasında bir öğrencinin ağır yaralanması ve Vietnam Savaşı’na karşı yapılan gösterilerde bir öğrencinin ölmesi sonrasında giriştikleri silahlı eylemlerle adını duyurdu.
Sürgündeki İranlıların şiddetli protestolarının ardından Alman öğrencilerden geniş destek gören bir grup Şah’ın ziyaret ettiği Berlin Operası’nın etrafına toplandı. Gösteriler sırasında, ilk kez bir gösteriye katılan Benno Ohnesorg adlı öğrenci Batı Almanya polisinin açtığı ateş sonucu öldü. (Ohnesorg’u başının arkasından vuran polis Karl-Heinz Kurras’ın bir Doğu Almanya gizli polisi Stasi’nin bir casusu olduğu sonradan ortaya çıktı.
Devlet ve polis şiddeti gören ve Vietnam Savaşı’na öfkeli kalabalık, Ohnesborg’un ölümüyle iyice hareketlendi ve o gün Alman solu için tarihi bir dönüm noktası oldu. İsmini Ohnesborg’un öldüğü günden alan ve militan anarşist bir grup olan 2 Haziran Hareketi doğdu. Bu olay ayrıca, Thorwald Proll, Horst Söhnlein, Gudrun Ensslin ve Andreas Baader’i Alman alışveriş merkezlerini yakmayı planlayan gevşek bir yapıda bir araya getirdi. Grup elemanları, 2 Nisan 1968 tarihinde Frankfurt’ta tutuklandı ve dört sanık yargılanırken Ulrike Meinhof adlı gazeteci Konkret adlı politik dergide onlar hakkında pek çok sempatizan yazı yazdı.
11 Nisan 1968’de öğrenci hareketlerinin öncüsü ve sözcüsü Rudi Dutschke başından vuruldu. Ağır yaralı olmasına rağmen 1979 yılında, yaralanmasının geç bir sonucu olarak son nefesini verinceye kadar siyasi eylemciliğe devam etti. Saldırgan Josef Bachmann adında muhafazakâr bir işçiydi.
Yeni Sol öğrenci hareketi, Bild-Zeitung gazetesinin Dutschke’yi artık durdurun! gibi manşetlerini dikkate alıyordu. Gazeteye göre başından vurulan Dutschke bu cinayetin azmettiricisiydi. Bu nedenle Bild Zeitung’un yayımcısı Axel Springer’in şirketi de, tüm muhafazakâr basın da solcu protestocuların yeni hedefi haline geldi. Meinhof, “eğer biri bir araba yakarsa bu suçtur, eğer biri yüzlerce araba yakarsa, bu politik bir eylemdir” diye yorum yaptı.
…..
11-12 civarında üyesi bulunan örgütün yüzlerce sempatizanı bulunmaktaydı. 30 yıllık varlığı boyunca örgüt 34 kişinin ölümüne, bir çok kişinin de yaralanmasına yol açtı.
Örgütün kurucularından Andreas Baader, Gudrun Ensslin, Horst Mahler ve Ulrike Meinhof yakalanarak cezaevinde sürekli işkencelerden geçirilirken, ikinci kuşak diye adlandırılan Klar liderliğindeki RAF’çılar eylemlerine devam etti. 27 Şubat 1975’te, Hıristiyan Demokratik Birliği’nin Berlin başkan adayı Peter Lorenz kaçırıldı. 24 Nisan 1975’te Stockholm’deki Alman büyükelçiliği basıldı.
21 Mayıs 1975’te, tutuklu örgüt üyelerinin yargılanmasına başlandı. 9 Mayıs 1976’da Ulrike Meinhof hücresinde asılmış olarak bulundu. Alman yetkililer, olayın intihar olduğunu iddia etti.
7 Nisan 1977’de Federal Savcı Siegried Buback, 30 Haziran 1977’de Dresdner Bank Müdürü Jürgen Ponto öldürüldü. Eski SS subayı Alman İşveren Cemiyeti’nin başkanı ve Batı Almanya’nın en güçlü sanayicilerinden olan Hanns Martin Schleyer kaçırıldı. Palma de Mallorca’dan Frankurt’a giden Lufthansa uçağını kaçırma girişimi, Alman Federal polisine bağlı timlerce düzenlenen operasyonla önlendi. Aynı gün, Baader başının arkasından vurulmuş, Ensslin asılmış, Raspe ertesi gün ölmüştü. Ölümlere yine intihar açıklaması yapılmıştı.
RAF, sosyalist bloğun dağılmasından sonra giderek zayıfladı ve 1998’de Reuters’e gelen bir mektupla örgütün kendisini feshettiği bildirildi.
Almanya’da 26 yıldır cezaevinde bulunan Kızıl Ordu Fraksiyonu (RAF)’ın eski liderlerinden Christian Klar, 1977 yılında Alman patronlarının patronu olarak bilinen Hanns Martin Schleyer, Federal Savcı Siegfried Buback ve Bankacı Jürgen Ponto’yu öldürmekten 1985 yılında ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. Kızıl Ordu Fraksiyonu liderlerinden Christian Klar, 26 yıl tutuklu kaldıktan sonra, “iyi hal” gerekçesiyle 56 yaşında serbest 2008 yılında serbest bırakıldı.
RAF’ın ismi Japon paramiliter grup Japon Kızıl Ordusu’undan esinlenilmişti. Genellikle İngilizceye Kızıl Ordu Grubu ya da Partizanı olarak çevrilmekle birlikte aslında grubun kurucuları, komünist işçi hareketinin içinde yer alan, onun bir parçası olan bir militan grup olarak görmekteydiler. Yani örgüt üyeleri, fraksiyon terimini bir politik oluşum içindeki hizipleşme anlamında değil, bir bütünün parçası olmak anlamında kullanmışlardı. “Fraktion” terimi geniş, uluslararası Marksist mücadele yürüten solcu örgütleri tanımlamak için de kullanılmaktadır.