Uzun süren hayatım boyunca bütün gücümle elle tutulabilir gerçekliğin yapısını anlamağa çalıştım. İnsanların daha varlıklı olmaları yolunda, haksızlığa ve baskıya karşı, ya da geleneksel insan bağlarının düzelmesi için düzenli bir çaba göstermedim.
Yaptığım sadece şuydu: Uzun aralıklarla, susmanın bir suçu paylaşmak ya da yüklenmek olacağı toplumsal çıkmazlar ve mutsuzluklar karşısında açıkça ne düşündüğümü bildirdim. Böyle durumların son yıllarda gittikçe çoğaldığı açıkça ortada, ama elbet bunun suçlusu olan da ben değilim.*
Kızlarınızı;
• Kendi kendilerine yetmeyi öğretin.
• Namuslu olmanın yürekten geçtiğini öğretin.
• Evden çıkar çıkmaz, ilk köşede eteğinin boyunu kısaltmasına gerek olmadığını öğretin.
• İnsanın ahlâkının yalnız kendi beyninde olduğunu öğretin.
• Kıskanılmanın, sevilmeyle aynı şey olmadığını öğretin.
• Kıskanılmanın güzel, saygısız’lığın kötü olduğunu öğretin.
• Beni çok kıskanır, dışarı çıkarmaz, şunu bunu giydirmez diyen adamla gurur duyma’mayı, bunun aslında kendine hakaret olduğunu öğretin.
• Arayıp neredesin; kiminlesin vs. diyen adama, “seni tanımadan önce nasıl davranacağımı bilmiyor muydum, haddini bil” demeyi öğretin.
• Eşlerini aldatan erkeklerin yanındaki ikinci kadın olma’mayı öğretin.
Oğullarınızı;
• Karşı cinse saygı duymayı öğretin.
• Bir kadının omzuna arkadaş olarak da sarılabileceğini öğretin.
• Sevmenin değer verme olduğunu öğretin.
• Sahip çıkmayla, sahibi olmanın farklı olduğunu öğretin.
• Bulunmaz hint kumaşı olmadıklarını; olsalar bile, burun silinen mendillerin’de kumaştan yapıldığını, hiç kimseyi küçük görmemeyi öğretin.
• Ama bunları önce kendi içinizdeki çocuğa öğretin.
1946
Albert Einstein
*İnsan Hakları
