Mutsuzluk
“Asıl korkulan o şeye duyulan korkudur” Mutsuzluk – Franz Kafka
Artık dayanılmaz hale geldikten sonraydı –bir gün, bir kasım akşamına doğru– ve ben odamın ince uzun yolluğu üzerinde bir yarış pistindeymişim gibi koşuyordum, ışıkları yakılmış sokağı görünce ürktüm, yine döndüm ve odanın derinliklerinde, aynanın gerisinde yeni bir hedef daha buldum, bağırdım,
Devamı…“Asıl korkulan o şeye duyulan korkudur” Mutsuzluk – Franz Kafka
Francis Bacon: Mutluluk sıkıntıdan, mutsuzluk da umuttan uzak değildir
Mutsuzluk Üstüne
Seneca’nın, Stoacıları andırarak söylediği, “mutluluğun sağladığı iyi şeyler özlenmeye değer, mutsuzluğunkiler ise övülmeye değer” sözleri pek yüksek bir anlam taşır. Gerçekten de, mucize denilen şey, doğal güçleri altedebilmek anlamına geliyorsa, bu en çok mutsuzlukta görülür.
Devamı…Francis Bacon: Mutluluk sıkıntıdan, mutsuzluk da umuttan uzak değildir
Mutluluğu ve Mutsuzluğu Bakımından İnsanlığın Doğal Durumu Üzerine
Buradan şu açıkça görülür ki, insanlar hepsini birden korku altında tutacak genel bir güç olmadan yaşadıkları vakit, savaş denilen o durumun içindedirler; ve bu savaş herkesin herkese karşı savaşıdır. Çünkü savaş, sadece muharebeden veya dövüşme eyleminden ibaret olmayıp, mücadele etme iradesinin yeterince bilindiği bir zaman süresinden oluşur….
Devamı…Mutluluğu ve Mutsuzluğu Bakımından İnsanlığın Doğal Durumu Üzerine
Normalliğin Deliliği: Gerçeklik Adına Gerçekliğin Reddi – Arno Gruen
Uygarlık ve onun itaat talep eden normları kendilik nefretinin oluşumunda belirleyici etkenlerdir. Hoşnutsuzluğun ve mutsuzluğun nedeni budur, iktidar kültünü ayakta tutan ideolojiler adına gerçek görmezlikten gelindiği sürece toplumun ekonomik ve politik çizgisi ne olursa olsun insanın mutsuzluğu yaşamımızın sürekli özelliği haline gelecektir.
Devamı…Normalliğin Deliliği: Gerçeklik Adına Gerçekliğin Reddi – Arno Gruen
Turgut Uyar: İşte böyle başlıyordu her yerde mutsuzluk…
Ben hep sıkıntılıyım. Yani bir adamın canı sıkılır, o Ben’im. Çünkü bana en yaraşan durumdur sıkıntılı olmak. Ben silahsız bir askerim de ondan. Törenler askeriyim ben. Cumartesi ve Pazar askeri. Aslında karışık bir şey, kime ne söylenebilir? Bir sıkıntıyı ısrarla büyüterek, asıl büyük sıkıntıya ısrarla giden tümün attığı çekirdek. Pis bir köleliğe ve sonsuz çılgınlığa varacak bir oluşumu sıkıntıyla bekleyen bölünmez Varlık’ın Ben’i.
Devamı…Turgut Uyar: İşte böyle başlıyordu her yerde mutsuzluk…
“Beni nasıl bu kadar incitebilirsiniz?” Mutsuzluk – Franz Kafka
Artık dayanılmaz olmaya başlamıştı –bir Kasım günü, akşama doğru- ve ben odamdaki halının ince uzun şeridi boyunca bir yarış pistindeymişim gibi koşuyordum, derken sokak lambalarıyla aydınlatılmış sokağın ışığından ürktüm, sonra yine odaya doğru dönünce aynanın derinliklerinde kendime yeni bir hedef buldum, avazım çıktığı kadar bağırdım, ne çığlığıma bir karşılık ne de onu susturacak bir güç olmaksızın, ancak kendi çığlığımı duyarak. Öyle ki çığlığım kontrolsüz arttı ve artık duyulmaz hale geldiğinde dahi duramadı. Evet, artık dayanılmaz olduğunda, duvardaki kapı bana doğru açıldı, ne kadar da hızlıydı, çünkü ihtiyaç olan hızdı, aşağıda, kaldırım taşları üstündeki arabanın atları bile, savaşta gırtlakları düşmanın insafına terk edilmiş halde çılgınca sürülen atlar gibi şaha kalkıyordu.
Devamı…“Beni nasıl bu kadar incitebilirsiniz?” Mutsuzluk – Franz Kafka
Kitleselleşen Sıkıntı Psikolojisi: Amerikan Psikiyatrisinin Sanayileşmesi – John Zerzan
Stres, yalnızlık, bunalım, sıkıntı; bunların tümü günlük yaşamdaki çılgınlıklardır. Giderek devasa boyutlara ulaşan mutsuzluk, içten içe de olsa beraberinde, her şeyin farklı olabileceği düşüncesini getirmektedir. Teknolojik toplumda, bu yabancılaşma ve bunalım çölünde, herhangi bir sevinç kırıntısı kalmış mıdır? Akıl sağlığı uzmanları, sadece yüzde yirmimizin psiko-patolojik semptımlar sergilemediğini belirtmektedir. Yani, ciddi biçimde sağlıksız bir toplumun kronik ruhsal sefaletiyle belirlenen bir “normallik patolojisi” sergiliyoruz.
Devamı…Kitleselleşen Sıkıntı Psikolojisi: Amerikan Psikiyatrisinin Sanayileşmesi – John Zerzan
“Gerçekten beni mi arıyorsun? Bir yanlışlık olamaz mı? Mutsuzluk – Franz Kafka
Dayanılmaz olmaya başlayınca -bir Kasım akşamına doğru- odamdaki halının ince şeridi boyunca, aydınlık caddenin görünümünden ürkerek, sanki bir yarış pistin-deymişim gibi koştum. Sonra odanın içine doğru dönünce, aynanın derinliklerinde yeni bir amaç bularak haykırdım. Bir yanıtla veya gücünü azaltabilecek her hangi bir şeyle karşılaşmayan kendi sesimi duydum yalnızca. Böylece kontrolsüz bir biçimde yükseldi ve duyulmaz hale gelmesine rağmen durmadı. Duvardaki kapı bana doğru süratle açıldı, çünkü sürat gerekliydi ve hatta aşağıdaki kaldırım taşlan üzerinde atlar savaşa girmiş gibi şahlandılar ve boğazları düşmana karşı açıktı.
Devamı…“Gerçekten beni mi arıyorsun? Bir yanlışlık olamaz mı? Mutsuzluk – Franz Kafka
