BUKOWSKİ: BİR TEK İNSANI MUTLU ETMEK BİLE YAŞAMIN HAKKINI VERMEYE YETER

Charles Bukowski Büyük Zen Düğünü Kitabından Alıntılar

Nice mutlu yıllara demeyeceğim, çünkü değişen bir şey yok. Günler aynı, insanlar aynı, yalanlar aynı, dekorlar ve sahneler aynı, kandırılanlar aynı. Ve yine aynı olacak; sahte kahkahalar, sıradışı böğürmeler…
İyi kusmalar.”

Zenginler anlarlar; sadece bir şey yapmazlar anladıkları şeyler için.

İnsanların nasıl bu kadar kolay öfkelendiklerini, sonra da öfkelerini aynı kolaylıkla unutup nasıl neşeli olabildiklerini anlayamıyordum sadece, ve nasıl her şeye ilgi duyabildiklerini, bu kadar sıkıcıyken her şey.

Gerçeğin gerçek olabilmesi için EN AZ iki oy gerekiyordu. Yaşadıkları zamanın ilerisinde olan sanatçılar bunu bilirler, deliler ve halüsinasyon görenler de öyle. Bir hayali bir tek sen görüyorsan adama ya aziz derler ya da deli.

İnsanlık iğrendirmiştir beni hep. Aslında, onları özellikle iğrenç kılan o akraba-ilişkisi hastalığıydı, ki buna evlilik, güç değiş tokuşu ve yardımlaşma, mahalleniz, bölgeniz, şehriniz, ülkeniz, devletiniz, milletiniz de dahil… Herkes birbirini kıçından yakalamış bu hayvanca-korku aptallığı ile vızıldadıkları kurtuluş kovanında.

Her yerde dünyanın duvarlarına tutunmaya çalışırız.

Bir insanı neyin yiyip bitirdiğini asla bilemezsiniz. Belli bir kafa durumuna gelmişseniz en basit şeyler bile korkunç problemlere dönüşebilirler ve en kötü endişe/korku/acı yorgunluğu, açıklayamadığın, anlayamadığın, aklına bile gelmeyendir..

Yaşam delilik değil mi? Kurulmuş oyuncaklar gibiyiz… birkaç kez kuruluyoruz, bitince güle güle…

İnsanlarla beraberken kendimi rahatsız hissedi­yorum. Benden uzak şeylerden söz edip, benim duymadı­ğım heyecanlar duyuyorlar. Ama kendimi en çok onlarla beraberken güçlü hissediyorum. Şöyle düşünüyorum:  Onlar bütünün bu küçük parçaları ile varlıklarını sürdü­rebiliyorlarsa, ben de sürdürürüm. Ama yalnızken ve ken­dimi bir tek duvarla, nefes almakla, tarihle, kendi so­numla kıyaslayabildiğimde bazı tuhaf şeyler olmaya baş­lıyor. Anlaşılan ben zayıf bir adamım.

Arada derede kalmış bir şey gibiyim ve sanırım bu da deliliğin başlangıcıdır.

Büyük Zen Düğünü
Charles Bukowski
Çevirmen: Avi Pardo
METİS YAYINLARI

Cevap Ver

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz