Ana Sayfa Foto Galeri Tarihe geçmiş fotoğraflar (+16)

Foto Galeri

Tarihe geçmiş fotoğraflar (+16)

-

01/08/2008

351

Amerika'nın en büyük sembollerinden biri de gökdelenlerdir. Günümüzde hayranlıkla bakılan bu yapıların ardında aslında büyük kriz yıllarının çaresizliği yatıyor. 1930 yıllarda başlayan büyük Amerikan Krizi yüzünden, işsiz kalan insanlar hiç bir güvenlik önemli almadan onlarca kat yükseklerde çalışıyordu. Hayata kaldıkları için mutlu olan işçiler bu fotoğrafta öğle yemeği yiyorlar. 1932 yılında New York'ta çekilen bu fotoğraf insanların çaresizlik altında nasıl yaşadıklarının en büyük kanıtlarından.

Sudan'da açlıktan ölmek üzere olan küçük bir çocuk ve arkasında bekleyen Akbaba.... Pulitzer ödüllü Kevin Carter bu ânı fotoğrafladıktan sonra akbabanın kaçtığını ancak küçük kıza yardım etmediğini açıkladı. Çünkü bölgeye giden gazeteciler bulaşıcı hastalıklar nedeniyle hasta insanlara dokunmamaları konusunda sıkı biçimde uyarılıyorlardı. Bu olaydan sonra ağır depresyona giren Kevin Carter egzoz verdiği kamyonetinin içinde Walkman ile müzik dinleyerek intihar etti.

Alberto Korda`nın 4 Mayıs 1960 tarihinde La Coubre patlamasında hayatını kaybedenler için düzenlenen cenaze töreninde çektiği ünlü fotoğraf ancak yedi yıl sonra yayımlanmıştır. Maryland Institute College of Art bu fotoğrafın dünya üzerindeki en ünlü fotoğraf ve 20. yy.’ın sembolü olduğunu belirtmiştir.

Vietnam Savaşında yaşanan Napalm vahşetini dünyaya gösteren bu fotoğrafın çekilmesinin üstünden tam 40 sene geçti. İnsanlık tarihinin hafızasına bir daha çıkmamak üzere kazınan bu an hem fotoğrafı çekenin hem de çıplak bedeniyle napalmden kaçan küçük kızın hayatını değiştirdi.<br /> 1972 yılının 8 Haziran günü üç günden bu yana Cao Dai tapınağına sığınan Phuc Kim bir haykırışla irkildi: Buradan çıkmamız lazım, burayı bombalayacaklar ve hepimiz öleceğiz. <br /> <br /> Henüz 9 yaşındaki küçük kim tapınağın çıkışına yakındı. Çevik bir hareketle kalabalığın arasından sıyrılıp koşmaya başladı. Henüz iki üç adım atmıştı ki tapınağın üstüne sarı ve mor dumanlar çıkaran bombaların düştüğünü gördü. Bir anda herşey alev topuna dönmüştü. <br /> <br /> Üzerinde Vietnam köylülerinin giydiği pamuk elbiselerden vardı Kim’in. Elbisesinin sol kolu ve sol paçası tutuşmuştu. Panikler üzerindeki elbisesini çıkardı. Vücudu yanıyordu. Yola çıkıp kardeşi ile koşmaya başladı. <br /> <br /> Yolun biraz ilerisinde çatışmaları izleyen asker kıyafeti giymiş yabancı gazeteciler vardı. Kendilerine doğru gelen çocukları görünce gazeteciler onlara doğru koşmaya başladı. Bu sırada Kim avaz avaz bağırıyordu: “Çok sıcak, çok sıcak”<br /> <br /> Bu gazetecilerden biri de Associated Press’in fotoğrafçısı Huynh Cong Nick Ut’tu. Küçük Kim ona yaklaşınca fotoğraf makinesinin deklanşörüne bastı. Ve insanlığın hafızasında uzun yıllar silinmeyecek bir anı ölümsüzleştirmiş oldu. <br /> <br /> Henüz 21 yaşında genç bir gazeteci olan Ut, Kim’i arabasına alarak hastaneye götürdü. Kim’i orada bırakıp Saygon’daki AP bürosuna geçti. <br /> <br /> Fotoğraflar banyo edildiğinde Ut, Kim’in fotoğrafını editörü Horst Faas’ın önüne koydu. O güne kadar AP’nin çıplaklığa karşı çok sert bir yayın politikası vardı. İkisi de bu fotoğrafın hem AP’nin kurallarını hem de savaşın gidişatını değerlendireceğini biliyordu. <br /> <br /> Birkaç gün sonra fotoğraf dünyanın dört bir tarafındaki gazetelerin birinci sayfasındaydı. Tüm dünya vücudu napalmden yanmış bu kızın görüntüleri karşısında şok olmuştu. <br /> <br /> Kim’in hayatta olduğunu olay yerinde olan başka bir gazeteci Christopher Wain ortaya çıkaracaktı. Kim’in vücudundaki yanıklara ilk gördüğü zaman su döken Wain, onun yaralarının tedavisinin yapılabileceği tek hastane olan Saygon’daki Barsky birimine gönderilmesini sağladı. <br /> <br /> Kim kendine geldiğinde hastanedeydi. Vücudunun yüzde 30’unde üçüncü derecede yanık vardı. Her sabah saat 8’de yanık derisi hemşireler tarafından temizleniyor ve ölü doku ayrılıyordu. <br /> <br /> Kim 13 ay kaldı hastanede ve sonra köyüne döndü. Vietnam yönetimi savaştan sonra onun yabancı gazetecilerle görüşmesine izin verdi. Bu süreçte sayısız yayın organı kimle röportaj yaptı. Daha sonra Kim Küba’da okudu. Bir Vietnamlıyla evlenerek Kanada’ya sığındı. 1999’da hayatını anlattığı bir kitap yayınladı. <br /> Anf

ABD'de sadece beyaz öğrencilerin devam ettiği Harry Harding Lisesi'ne kabul edilen ilk siyah öğrencilerden Dorothy Counts'ın okuldaki ilk günü. <br /> Counts tacizlere sadece 4 gün dayanabildi.

Prev
1
2
3
4
5
6
7
10
11
Next

Prev
Next

7 Yorumlar

nefes 01/09/2008 At 15:33

hakikatten bu resimler öfkemi körüklüyor…..
bu nasıl bı dunya..çıldırmamak içten değil..
nazlı 01/09/2008 At 17:53

BU NE BİÇİM ŞEY
muti 02/09/2008 At 00:42

gercegi butun aciklikla veren resimler,nefesin dedigi gibi cildirmamak elde degil
sabri 07/09/2008 At 01:50

böyle giderse savasın dünyaya verdigi zarar küresel ısınmanın verdigi zarardan dha beter ve acımasız olacaktır. isterim ki buna bi dur densin
Latif Köybas 26/10/2008 At 18:47

“Gercek insan daha henüz yeryüzüne gelmedi.”Kim söylemis?Söylenen söz ve fotograflar,birbirini tamamlayan ve örtüsen iki olgunun agirligi ile “insan”olanlarin yüreginden süzülüp vicdanlarinda isyani mayalayan bir öfke tufanina dönüsüyor.Insanin, insan görünümlü bir canli olarak,ruhsal yapisinda ki canavari uyandirdiginda neler yapabileceginin göstergesi olan bu görüntüler,”insan”olabilmenin gerceginin ancak egitim,kültür,sevgi ve bilgelikle mümkün oldugunu,bunun icin de,”icinde ki gercek benin”gercekligi ile yola koyulmamiz gerektigini hatirlatti bana.
emrah 23/01/2009 At 17:20

şuan dünya böyle acı çekiyor..dayananıyorum canım kardeşlerim
özgür 07/03/2009 At 10:45

o karelerin oluşmasını sağlayanlar insanlıktan yoksun canavar ve barbarlığın temsilidir.insan olmak bunları yaşamak ve yaşatmak ne utanç verici ve de acı. yaşasın insan sevgisi !

Cevap Ver İptal

>>