Sonnet XXV
Seni sevmeden önce, aşkım, bana ait değildi hiçbir şey:
Sallanarak geçerdim sokaklardan, nesnelerin arasından:
Hiçbir şeyin yoktu önemi ya da bir ismi
Dünya havadan ibaretti, bekliyordu.
Küllerle dolu odalar bilirdim,
Ayın yaşadığı tüneller,
Kaba saba depolar homurdanırdı ‘kaybol’,
Sorular dururdu kumların içinde.
Her şey boştu, ölü, suskun
Terk edilmiş ve çürümüş:
İnanılamayacak kadar yabancı, hepsi
Başkasına aittiler –kimseye:
Senin güzelliğin ve yoksunluğun
Doldurana kadar güzü birçok armağanla.
Pablo Neruda
İspanyolca’dan İngilizce’ye Stephen Tapscott, İngilizce’den Türkçeye Duygu Gündeş tarafından çevrilmiştir.