Metin & Kemal Kahraman “Sürela/ Kızıl” albümü; aşka ve ayrılığa iki dilde bir ağıt

Metin & Kemal Kahraman’ın Türkçe ve Zazaca ezgilerden oluşan “Sürela” adlı bu albümü diğer çalışmalarından farklı olarak sanatçıların bölgenin geleneksel ezgilerini elden geçirip, belirli oranda müdahale ile şekillendirerek müzikal arayışlarını  sürdürdükleri ağır ritm ve dingin vokallerin hakim olduğu bir çalışma.

Uzun yıllar evvel müzik yapan Kahraman kardeşler, çeşitli gruplarda çalıştı. Çok sayıda besteleri değişik albümlerde yer aldı. Piyasa şartlarına ödün vermeden, toplumsal duyarlılıkların, tarihi ve güncel toplumsal mücadelenin öne çıktığı argümanlarla beraber göç, sürgün, hasret, aşk ve ayrılık gibi gündelik insani duyguları dile getiren, düzeyli bir derinliğe sahip çalışmalarıyla tanındılar.

Metin & Kemal Kahraman – Sürela albüme Aynur Doğan sesi, Dorothea Marien  kemanı, Serdar Keskin gitarıyla katkıda bulunuyor.
Albümdeki Ezgiler: 01-Rade 02-Seneler 03-Hewae Aliye Girmi (Soxariye) 04-Phite Mi 05-Munacat (Surela) 06-Zere (Kirdaski) 07-Curre 08-Herediya 09-Seve 10-Hozatin Yollari 11-Vane Vore Vora 12-Gırnata U Dawule

Albüm hakkında Metin Kahraman şöyle söylüyor: “Daha önce ‘Yaşlılar Dersim Türküleri Söylüyor-1’ adlı bir derleme albümü yapmıştık. Bunun devamının geleceğini söylemiştik. ‘Sürela’ da o albümün devamı. Belki, önceki gibi, köylerde yapılmış olan kayıtlardan yola çıkarak, yine bir derleme albümü yapabilirdik. Ama bu sefer, bu türküleri biz düzenleyerek, yorumlamak istedik. Tematik bütünlüğü ön plana çıkarmak için, sade bir söyleyişi esas aldık ve tematik bütünlüğü karmaşıklaştıracak bir orkestrasyondan kaçındık. Enstrümanları melodik yapıyı bozmayacak bir şekilde kullandık. Bir yandan bu eserleri yorumlamak var, bir yandan da bunları kalıcı hale getirmek var. O yüzden, müzikal anlamda genişliği, derinliği oluşturmak gibi bir kaygımız olmadığı için çok fazla yüklenmedik”

Türkçe ve Zazaca besteleriyle ortaya çıkan ve beğeni kazanan kardeşlerden Metin, Zaza kültürüne eğilmelerinin sebeplerini ise söyle sıralıyor:

“Son on beş yıldır yaşadıklarımız bizi bu yola itti. Daha öncesinde biraz yalan söylüyorduk galiba. Herkes gibi olmaya çalışıyorduk. Kendimize ait bir kimliği inkâr ediyorduk. İnkâr etmesek bile, o kimliğimizle bağlarımız çok zayıftı. Baskı vardı. Özellikle ‘38’de yaşananlar ve bunun yarattığı tahribat ve ona bağlı olarak ailelerin çocuklarına ille de Türkçe öğrenmeleri ve güzel Türkçe konuşmayı öğretme konusundaki baskıları vardı.
Zamanla kendi kültürümüze yöneldik, üstünü kapattığımız bir şeyi açtık ve kendimize geldik diyebiliriz. Bundan sonra da, kendi bestelerimizin yanı sıra bu tür albümlerimiz olacak. Bu konuyu kendimize bir görev belledik. Zazaca üzerine ayrıca çalışmalar yapma, ne kadar zenginlik varsa onu insanlarla paylaşmak gibi bir kaygımız var.”

Albüme adını veren ve, “kızıl” olarak çevrilebilecek “Sürela”  adlı ezgi mistik yanların dışında dünyaya ve insanlara yönelik maddi öğütlerde de bulunan bir dua aynı zamanda. Tanrı’nın güneşiyle her tarafın kızıla bürünmesi anlatıldıktan sonra, bütün kulların iyi olması, cennet ve cehennemin dünyada olması gibi temaların yanı sıra, özellikle şu dörtlükte mistik yaklaşım ile, maddi yönelimin bir aradalığı hemen fark edilir: “Kim ki kendi aslını inkâr eder ve bilmezse / Dünyanın ışığından mahrum kalır / Toprağı karadır, dumanı pusludur, (önünü göremez) /-onun için-  Kırklardır en yukarda olan.”