22 TEMMUZ 1916. Tuhaf bir infaz âdeti. Mahkûm hücresinde cellât tarafından hançerle idam ediliyor, başkaları hazır bulunamıyor bu sırada. Mahkûm masada oturmuş, […]
Franz Kafka: Uzun süre bakılamaz yüzlerine ya da görmezlikten gelinemezler
Dün fabrikadaydım. Aslında katlanılmaz ölçüde pis ve bol giysileri, yataktan kalkıldığı zamanki gibi dağınık saçları, kasnakların sürekli gürültüsünün ve otomatikliğine karşın beklenmedik […]
Kafka: Babam odamın kapılarını göçerterek giriyor içeri…
Yazmak istiyorum. Alnımda sürekli bir seyirme. Odamda, evdeki gürültünün bu ana karargâhında oturmaktayım. Vurularak açılıp kapandığını işitiyorum tüm kapıların. Kapı gürültüsü, oradan […]
Franz Kafka: Bir hiçi hiçe vermekten başka anlama gelmezdi ölmek…
Erişkin bir kimse olarak genç yaşta ölmek, hele kendini öldürmek dışardan bakınca korkunç bir şey. Gelişim sürecinin ileriki bir noktasında anlam taşıyabilecek […]
“Kendinden dışarı çıkarak bir şeyi ele geçiremezsin…” Günlükler – Franz Kafka
Yaşamımın beni memnun bırakabilecek bir şey yazmadan geçirdiğim ve herkesin buna yükümlü olmasına karşın hiçbir gücün bana geri veremeyeceği beş ayından sonra […]
Franz Kafka: Uyudum, uyandım, uyudum, uyandım; kepaze bir yaşam…
“Öyle ki sevildiğine nerdeyse inanası gelir insanın…” Düşününce, eğitimimin kimi bakımdan bana pek zararı dokunduğunu söylemeden duramıyorum. Hani kıyı köşedeki bir yerde, […]
Kafka’nın Günlüklerinde Hayvanlar: “Bütün maharet, atın adabınca kamçılanmasında! ”
30 Ekim 1916 İki adam, ahırda seyisin sağrılarını ovduğu ata dair bir sohbete dalmışlardı. Yaşlı, saçları kırlaşmış adam, “Atro’yu,” derken dudaklarını kemirmiş […]
Franz Kafka: “Haydi dedim, yılanlara yem olasıcalar!”
Bir vaveyladır koptu: “Yılana yol verin! Büyük bayana yol verin!” “Hazırız!” diyen bir yanıt işitildi, “Hazırız!” Ardından biz yol temizleyiciler, biz o […]