. Bugün yataktan kalktım ve mutsuzdum niye? Çünkü istanbuldaydım, çünkü burda olmak istemiyordum. Yoksa ben mutlu olmayımı unutmuştum! Hayır bunu yapmamalıyım yaşadıklarımdan sonra kendime bunu yapamam oysa Cerrahpaşanın o muhteşem manzarasına odamdan her baktığımda bu günlerin hayalini kurmuştum. Şimdi hiç birşey hayal ettiğim gibi değil çünkü ben artık eski Özgün değilim istediğimi yaşayamıyorum. İntratekal tedavim var ve burda olmak zorundayım… |
Ama şükretmeliyim:) verdiğim bu savaştan sonra mutlaka yaşayacağım güzel bişeyler vardır herhalde:) çok mu fazlaydı yaşadıklarım bana?. ‘Özgün sen mucize yarattın’ dediklerinde ben niye o insanlara bön bön bakıyorum? Mucize yarattığıma inanmadığım için bana hiç bişey fazla gelmiyor o yedi ayı bile nası yaşadığımın farkında değilim sanki herşey bir rüya hiç hastalığım ağır gelmedi bana hiç bi zaman ama iyileştikten sonra hayata uyum sağlamak çok zormuş en ufak bi antibiyotik bile yazılamıyor niçin?ben normal bir insan değilim hematoloğumun bana ilaç yazması lazım ama tüm bunlara rağmen ailemle olmak çok güzel yaa ben hayatımı bu çok ufak tefek zorluklarla sürdürmeye çalışırken onlarda benimle tüm güzellikler beni bekliyo biliyorum daha yaşayacakalrım var daha Şebnemin konserine gidicez:)
Ama bildiğim bir şey varki hiç bir şey eskisi gibi değil ama olacak:)
ben beni hayatımı ailemi seviyorum:)
çokmu içim karanlık yaa.. hayır değil ben hastalığımı öğrendiğimde bile ‘aaa ben lösemiymişim’diyen biriyim.içimdeki bu ufak karanlık sadece ruhumda kalan ufak çizikler… Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var benim bunları yaşamam gerekiyordu ve yaşadım.
Sloganım:ben varım diye, vücudumda damarlarım var diye bu kan vücudumda, damarlarımda beni ele geçirmesine asla izin vermeyeceğim:)
Özgün Kaplanseren
sevgili özgün,
adın gıbı özgün bir insansın.herşeye ragmen yasama mutlu,gelecege umutla bakan o hüzünlü gözlerinde yaşam ışığı hiç eksilmesin..irademiz bizi ayakta tutan en önemli şey,inanç,moral ve irade bizi biz yapan bu üç gereklilik mutlaka olmalı.böyle binlerce insan var,çocuklar var onların yaşam sevıncı.Senin kürün olmalı,iksirin olmalı..SENİ SIMSIKI KUCAKLIYORUM
özgün gerçekten yazını okurken gözlerim doldu sen diğer lösemili çocuklarada örnek olacak bir davranış sergiliyosun..yazında o kadar çok gülücük işareti varki gülmenin kıymetini biliyorsun dünyada daha zor çocuklar var biliyorsun somalide açlıktan ölmeyi bekleyenler filistinde kalem yerine taş tutan eller var..onun için bu içindeki yaşama sevincini kaybetme ve çevrendekilerede yansıt..biliyoruz ki güzel günler zorlu duraklardan geçer değilmi ÖZGÜN???
CANIM DUYGULARINI OKADAR GÜZEL DİLE GETİRMIŞSİNKİ AGLAMAMAK ZOR AMA İÇİNDEKİ YASAMA SEVİNCİNİ HER NE OLURSA OLSUN YİTİRME HAYAT BİZİM ICIN İYİSİYLE KÖTÜSÜYLE ACISIYLA TATLISIYLA MECBUR YASIYORUZ AMA UMUT EDEREK GUZEL GUNLER SAGLIKLA SENINLE OLSUN GEÇMİŞ OLSUN
Allah yardımcın olsun. Özgün sen tedavi olmak için belki İstanbula gittin fakat boşuna gelmedğinin farkındasın ve ordan elin boş dönemezsin bu sanada ailene de sevdiklerine de en büyük haksızlık olur. Diyeceklerim bukadar. Kendine çok çok çok iyi bak…
Web’de gezerken bu sayfada yorum yazdığımı gördüm. Anımsamadığım için bir bakayım dedim.İyi ki bakmışım. Hem seni hem senin için yazılanları okudum. Güzel,şiri,şık,sıcak şeyler yazılanlar.. Bunlara birşey eklenebilir mi? Sanırım içtenlikten uzak zorlama karalamalar olur duygudan yoksun.. O duruma düşmeyeceği. Benden önceki tüm yorumcuların düşüncelerine ve dileklerine aynen katılıyorum…..
hayat bizi nere sürüyükleyceğini bilmiyoruz ama her şeye rağmen
hayata inat herşeye sevgi ve doluyaşamayı bilmeliyiz
gecmiş olsun özgüncüm(=duaLarımız seninLe….bir an önce iyileşmen dileğiyle allah sifa versin canım …(:
Canım Özgüncüm,
Bu mektubunu bugün tekrar okumak istedim:( Nasıl bir mücadele verdin, nasıl kararlıydın, ne çok emek verdin sevdiklerinle birlikte. Örnek bir 4 yıl hem de…
Bu zorlu mücadelene saygı duymamak mümkün mü?
Seninle son görüşmemizde gözünün içine bakamadım, bakmak için zorladım kendimi, başaramadım. Korktum hem de çok korktum. Günlerdir bu korkularımdan adeta kaçtım.
Bugün korktuğum başıma geldi.
Seni, senden önce yolculadığım o çok sevdiklerimin yanına yolculuyor olmak çok zor be öZGÜN…
Sevdiklerimizin yanında, hep sevgiyle kal biz gelene kadar olur mu? Apo Has’ın “has kızı”… Seni seviyorum
allah rahmet eylesin ailesine baş sağlığı diliyorum
çook özel bir insandı…
malesef özgün hanımı kaybettik 17 /08/2011 defin tarihi
allah rahmet eylesin! kalanlara baş sağlıgı diliyorum…