En Beğendikleri
Edip Cansever: “Dıranas, Necatigil, Uyar ve Süreya Her Zaman Aradığım Şairler”
“En beğendikleriniz” yerine, isterseniz “en çok sevdikleriniz” diyelim. İnsan belli bir yaştan sonra ister istemez sınırlandırıyor kendini. Onca iyi şair arasında ancak birkaçı mutlu kılıyor sizi. Bu öteki sanat türlerinde de böyle. Ahmet Muhip Dıranas, Behçet Necatigil, Turgut Uyar, Cemal Süreya her zaman aradığım şairler…
“İkinci Yeni” diye adlandırılan Turgut Uyar’la Cemal Süreya, şiirimize yepyeni boyutlar, yepyeni olanaklar getirmişler, yeni kuşak şairlerini etkiledikleri kadar, bir önceki kuşaktan kimi şairlere de katkıda bulunmuşlardır. Bu da olağan sayılmalıdır. Nitekim, Cahit Sıtkı da “Garip” akımından yararlanmasını, şiirine yeni değerler katmasını bilmiştir. Ahmet Muhip Dıranas, Batı şiirinden özümledikleriyle “modern” şiirin babasıdır bence. Behçet Necatigil, küçük yaşantılarını büyük bir alanda sergilemiş, her kattan insanın, duygularının bir ötesine geçmesini sağlayacak kadar inceltebilmiştir şiirini. “Kareler” ve benzeri şiirleriyle, şiirini “insansızlaştırma” çabasından vazgeçemiyor son yıllarda.
Şiirin verdiği mutluluklar dural değil elbette… Metin Eloğlu ’nun, Horozdan Korkan Oğlan’a kadar yazdıklarını tekrar tekrar okuyorum şimdilerde. Melih Cevdet’in bu yıl yayımladığı Troya Önünde Atlar ile Yeni Dergi’nin aralık sayısında yayımlanan şiirleri de kendi şiir çizgisinde büyük aşama. Ancak olgunluk yaşında varılabilecek bir sadeliği sürdürüyor.
Milliyet Sanat 14 (5 Ocak 1973)