Rüzgar Bizi Götürecek Benim küçük gecemde Rüzgar ağaçların yaprağına son kez süre tanıyor Benim küçük gecemde viran olmanın korkusu var Kulak ver […]
Füruğ Ferruhzad’ın oğlu Kâmyâr’a yazdığı şiir: “Bu sana son ninnimdir yavrucağım”
“Arsızlıkla damgalanan boş kinayelere/gülen bendim kendi varlığımın sesi/olayım istedim yazık ki “kadın”dım.” XX. yüzyıl İran şiirinin en önemli temsilcilerinden biri Furuğ Ferruhzad, […]
Furuğ Ferruhzad: Bütün bir gün/ Terk edilmiş bir ceset gibi su yüzünde/ İlerledim…
Yeşil Düş Bütün gün ağladım aynada Penceremi ağaçların yeşil düşüne Açmıştı bahar Gövdem sığmıyordu yalnızlığın kozasına ve Kokusu kâğıtlardan örülmüş tacımın Kaplamıştı […]
Furuğ Ferruhzad: Ben geometri dersini delicesine seven bir öğrenci kadar yalnızım
Ben yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum… İçim Acıyor Bahçeye Çiçekleri düşünmüyor kimse balıkları düşünmüyor kimse kimse kalbi güneşin altında iltihaplanan hafızası yeşil […]
Furuğ Ferruhzad ve ölümü ile sonuçlanan kazanın fotoğrafları
Furuğ Ferruhzad (1934-1967). XX. yüzyıl İran şiirinin en önemli temsilcilerinden biri. 1934 yılında Tahran’da doğdu. Sinema ve tiyatro alanında oyuncu ve yönetmen […]
Zaman Yolcusu Kadınlar: Furuğ Ferruhzad – Gülden Treske
Furuğ; kısacık bir hayata, her şeyi doldurabilen kadınlardandı. Kim olduğunu ve şiir yazmak için doğduğunu biliyordu. Tüm kırılganlığına karşın, kim olduğunu bilemesin […]
Furuğ Ferruhzad’ın özlemiyle öldüğü oğlu Kamyar nerede ne yapıyor?
Furuğ Ferruhzad’ın oğlu: Kamyar. Furuğ’un deyişiyle Kami! Furuğ, eşi Perviz Şahpur’dan ayrıldıktan ömrünün sonunda kadar bir daha Kami’yi görmedi ve onun hasretiyle […]
“Hangi yaşta ölürsek ölelim, tamamlanmamış cümlelerimiz olacak” Dahiler ve Aşkları: Furuğ Ferruhzad
“… Ben 21 yaşımdayım; ama 60, 70 yaşındaki kadınlar kadar yaşlandım… Perviz yemin olsun ki bütün çılgınlığımla seni sevdim ve seviyorum. Belki […]
“Dünya sevmek için çok küçük” Furuğ Ferruhzad’ın yaşamındaki erkekler
“dünya sevmek için çok küçük”* ah ne denli dingin ve gururla geçiyordu garip bir su akıntısı gibi bu terk edilmiş sessiz Cumalarda […]
F. Ferruhzad: Ben ağaçların soyundanım/ Ve bu “bayat” havayı solumak kederlendiriyor beni
Ne için durmalıyım ? Ne için ? Kuşlar çoğul maviliği aramaya gitmişler Ufuk dikeydir, Ufuk dikeydir ve hareket fıskiye gibi Görünümde ışıklı […]
Ferruhzad’ın kardeşine son mektupları: “Ne kadar üzüldüğümü ve kalbimin nasıl sıkıştığını bilmiyorsun”
Ne kadar üzüldüğümü ve kalbimin nasıl sıkıştığını bilmiyorsun. Sizler gelinceye kadar belki ben boğulurum. Ne faydası var? Bu işlerin faydası ne?… … […]
Furuğ Ferruhzad: Geçip gitti o günler ah… / Geçip gitti güneşte kavrulan bitkiler gibi
O GÜNLER O günler geçip gitti O güzel, o sağlıklı; yaşam dolu mutlu günler O berrak pırıl pırıl gökyüzü O kiraz yüklü […]