Ozan Rençber (Fıraz Baran) türküleriyle cafrande.org’ta

1976’dan bu yana sahneye çıkan,  bugüne kadar 6 albüm yayınlayan, 27 yıllık bir ozan Fıraz Baran, bir fabrikada günde 8 saat çalışarak yaşamını sürdürüyor. Şarkıları Kardeş Türküler’den Emre Saltık’a, Deste Günaydın’dan Fırat Başkale’ye kadar bir çok kişi tarafindan okunan Rençber, kendisiyle yapılan bir söyleşide;  “20 sarkımı benden izinsiz kullandılar. Bana bir telefon bile etmediler. Adımı da yazmadılar” diyor, ve sadece Emre Saltık’ın izin aldığını belirtiyor.

1961’de Dersim’de doğan sanatçı  Ozan Rençber, ilkokulda bağlama ögreniyor. Dersim’in ünlü dengbeji Silo Kız ile henüz ilkokul 5″te iken konser veriyor.
Rençber, 15 yaşına geldiğinde siyasal ortam ve  sol örgütlerden etkilenir. O yaşında sol örgütlerin düzenlediği konserlere katılır. Dersim merkezinde, bütün ilçelerinde ve köyünde konserler verir. Öyle ki, “Hemen hemen bütün köylerde  sarkılar söyledim, marşlar okudum” diyor.

Rençber adını alma hikayesini ise söyle anlatıyor: “1976 yılında Siverek’te bir konser verildi. Aşık Ferhat Tufani vardı. ‘Seni hangi adla çıkaralım’ dediler. Benim sahne için bir  adım yok dedim. Sunucu arkadaş geldi ve ‘Rençber’ olsun dedi. Rençber, çiftçi, tarımla uğraşan anlamına geliyor. Rençber, Kürtçe olduğu için bana bir daha hoş geldi.”

Rençber, 1979’da politik sorunlar nedeniyle Dersim’den ayrılır.
Babası Almanya’da işçi olan Rençber, 1979’da Almanya’ya gelir. Derneklerde, aktivitelerde, gecelerde, halk konserlerinde şarkılar okur. Avrupa’nin bütün ülkelerinde konserler verir.

1980 yılında “Yürüyoruz Iktidara” , 1982’de ” Güneydoğu” ,  1985’te “Sirdaş Hücreler” 1992’de “Dina Dina”, 1996’da  Bira Şeyus  ve 2002’de  Dewran  albümlerini çıkararır.  Okudugu şarkıların hemen hepsini ya kendisi yazan, ya da düzenleyen Rençber, 1982’den bu yana bir taraftan sanat, bir taraftan fabrika isçiliği yapıyor. “ikisi birarada zor oluyor” diyen Rençber, “Zehiri, mikrobu, tozu çok olan bir konumdaki makina isçisiyim. Günde 8 saat çalışıyorum. Madenleri işliyoruz, eritiyoruz” diyor. Fabrikada çalışmasının nedeni Müzikten bugüne kadar bir kuruş kazanmamış oduğunu söyleyen Recber, siyasi olarak ise günümüzde Dersim ve bölgesinde  işçi sınıfı eksenli siyaseten uzak kalmasının doğru olmadığını belirtiyor .

Aşık Daimi, Emekçi, Davut Sulari, Mahsuni’yi dinlemekten hoslandığını belirten Ozan Rençber, şimdi müzik alanında herşeyi bir kenara bırakmış, dedelerin-dengbêjlerin kasetlerini topluyor, dinliyor, onlari orjinal haliyle tekrar okuyor, düzenliyor. “Dersim Klasikleri adiyla bir seri yapmak istiyorum. Her albüme en az 14 şarkı koymak istiyorum. Genç neslin dil ve orjinal müzik açisindan doğru kavranması için yararlı olacak. Çok enstrüman kullanmayacağım. Birinci kaset bitmek üzere. O şarkıların özünü her şeyiyle taşıyacağım” diyerek bitiriyor söyleşisini.