Tutunamayanlar’da, Turgut’un muhallebicide oturduğu sırada aklından geçenler arasında bir söz vardı: akıl büyük bir diktatör aslında (ya da buna benzer bir söz). Bugün Uğur’la konuşurken, bu sözü daha başka bütünlüğe vardırdım galiba: akıl tutucu (muhafazakâr) ya da gerici, sevgi ilericidir (ya da devrimcidir).
Büyük matematikçiler de çoğunlukla tutucu insanlardır. Bu herhalde tesadüf değildir. Başka bir nokta daha: Hikmet ‘sevgi’ ile kurtulacağını sanmış. Fakat her zaman ‘silahına ilk davranan’ karşısındaki olmuş. Olmuş mu? Yoksa Hikmet mi öyle sanmış? Bu bîr yanılma mı? Bunu anlamak çok güç. Bir gerçek payı var. Fakat herhalde Hikmet’in yaptığı gibi her şeyi buna bağlamak mümkün değil.
Hikmet’te gittikçe acılaşan bir ‘sense of humor’ var. önce fantezilere tatlı bir şeklide başlıyor. Mizah unsuru kuvvetli.
1 Aralık
Kaynak: Günlük
Yazar: Oğuz Atay
Yayınevi : İletişim Yayıncılık