Bir Türk olarak Yunan milli takımını tutmak hakkından mahrumsunuzdur!
Her şeyi tamam bu adamın. Kim olduğu besbelli. Bizlere yalnız yüzüyle, bir de gözlükleriyle benziyor. Ondan ötesini herkes aşağı yukarı tahmi eder. Biz de onu ailesi kadar biliriz. Hakkında hüküm vermeyelim. İyiliği, fenalığı, huyu, parası, zevki, zevksizliği bizim için ne kadar meçhul olsa da, bütün bunların bir önemi yoktur. Bize benzeyen çirkin taraflarını ya ona benzer hoş görür, yahut da hiç olmazsa bunları saklayacak kadar zekidir. Zekidir dedim ama yanlış. Saklaması menfaati icabıdır. Menfaatine tekme atacak kadar düdnya hakkında bir fikri olsaydı, bu kadar malum bir adam olabilir miydi?
Bir pastanenin içinde onun kadar malum bir insan tasavvuru imkansızdır. İyi bakın pastaneye, bir çırpıda onu tanımak için çevrenize ilgisiz bir kaygı içinde bulunmaktan başka çare yoktur. Ama şöyle hafifçe kaygısızsanız, derhal onu tanıyacaksınız. Hakkında ister düşünürsünüz, ister düşünmezsiniz, o sizin bileceğiniz şey.
Ben de her zaman düşünmem. Bu akşam nedense düşüneceğim tuttu. Ne diye düşüneceğim onu. Her şeyi, her şeyi malum, bir defa münevverdir. Tabii olacak. Sonra azametlidir. Elbette. Şöyle sadece ahbapsanız, fikirlerini kabule mecbursunuz. Kabul etmediniz mi, bütün vücudundan şimşekler gökyüzünden çıkar gibi sizin gibi çamurlu bir yeryüzüne hiddetli bir gürültüyle çakacaktır. Hiçbir şeyine itiraz edilmez. Kitapların çoğu onun namına konuşur. Fikir tektir. Allah gibi tektir. Münakaşa edilemeyecek kadar tektir. Birden bağırıverse, pastane halkı çevremize halkalansa, kapıdan insanlar üşüşüp gelse, aralarında bir tek sizi kayıracak birisi bulunsa, o adamın aklı başında ise, sizin tarafınızı tutmayacağına eminim. Aklı başında ise çıkıp gider. Belki bir “Lanet olsun” diyebilir sizin namınıza. Ama siz de enayi misiniz? Siz de apaçık haklı bile olsanız, çevrenize toplanmış elli kişinin kırkdokuzunun bu adamın fikrinde olduğunu düşünmek mecburiyetindesiniz.
Kahramanlıklar ondadır, fedakarlıklar ondadır. Din iman ondadır. Mukadderat ondadır. Tek hakikatin üzerine bina edilmiş her şey ondadır. Bir lahza onun, sizin delice fikirlerinize saygı duyduğunu düşünürseniz de, onun sizi kepaze etmeyeceğine emin olsanız da… Türk olduğunuz halde, bir Türk keyfiyle, hatta herkesin keyfine uymamak maksadı bile bulunmadan, futbola en küçük bir-iki sevgi duymadan içinizden milli takımın yenilmesi arzusu geçse… Sıkıysa söyleyin bakalım.
Haftalardan beri, bir futbol dedikodusuyla çalkalanmış şehirde, bir Türk olarak Yunan milli takımını tutmak hakkından mahrumsunuzdur. İşte bu beyin karşısında her zaman bu haldesiniz.
Her söz dönüp dolaşıp en küçük bir fanteziye müsaade edilmeyen tek cephelidir. Böyle olunca da siz hep Yunan milli takımını tutan garip Türk halindesinizdir.
En masum, en fantezili, en gıllıgışsız, en zararsız bir fikir bile değil, bir laf kabilinden bir şey söylemek isteseniz söyleyemezsiniz.
Mesela milli takım Yunanistan’a gitmiş olsa, siz de ortaya en küçük bir düşünceye sahip olmadan, keyif için, fantazi için “şu bizim milli futbol takımı Yunanistan’da mağlup olsa ne iyi olur” deseniz. Diyemezsiniz ki. Evvela şaka söylediğiniz sanılır. Ciddi olarak da böyle arzuladığınızı söylerseniz, sokakta binlerce kişi size şaşmaz mı? Şaşmak değil. Sizi dövenler bile olur. Siz istediğiniz kadar masum olabilirsiniz.”
Azametli Adam
Sait Faik Abasıyanık
