Yağmurlar yağıyordu o gün Brest’e durmadan
Sen gülerek geçiyordun
Şaşkın hayran sırılsıklam
Yağan yağmurlar altında
Anımsa Barbara
Yağmurlar yağıyordu Brest’e durmadan
Seninle karşılaştım Siam sokağında
Sen gülümsüyordun
Ben de
Hatırla Barbara
Seni tanımıyordum
Sen de beni
Anımsa
Anımsa azıcık n’olur o günü
Unutma
Kapına sığınan adamı
Adını ünleyen
B a r b a r a
Koşup gelmiştin yağmurlar altında
Şaşkın hayran sırılsıklam
Atılmıştın kollarına
Anımsa Barbara
Sen diyorum sana kızma bana
Bir kez görsem de onları
Sen diyorum bütün sevişenlere
Tanımasam da
Anımsa Barbara
Unutma
O yumuşak mutlu yağmur
Senin mutlu yüzüne
Bu mutlu kentte
Bu yağmur denizler üstünde
Tersaneler üstünde
Quessant gemilerinin üstünde
Ah Barbara
Ne aptal savaş
N’oldun ya şimdi sen
Kurşun sağnakları altında
Kandan ateşten çelikten
Ya o adam n’oldu
Kucaklıyan seviyle
Öldü mü kaldı mı
Ah Barbara
Yağmurlar yağıyor Brest’e durmadan
Yağardı önceleri yağmurlar ya
Şimdi bitmiş ne varsa
Bu yağmurlar ayrılık yağmurlarıdır
Artık ne o fırtınalar
Kandan çelikten ateşten
Yalnız bulutlar şimdi
İtler gibi ölen
Gözden yiten itler
Brest’e sular boyunca
Uzaklarda çürüyüp giden
Uzaklarda Brest’e çook uzak
Hiçbir şey kalmıyan Brest’den.
Jacques Prévert
Şiir: Barbara
Çeviri: Abdullah Rıza Ergüven
Fransız şair ve senarist. Paroles adlı şiir derlemesindeki kelime oyunlarıyla büyük yankı buldu. Toplumsal umut ve aşk üzerine baladlarıyla ve yaptığı resim ve kolaj çalışmalarıyla da bilinir.
Yatılı bir öğrenci olarak Paris’te okudu. Drama eleştirmeni olan babasından tiyatroya annesinden okuma sevgisini aldı. 15 yaşında ilköğretim eğitimini tamamladıktan sonra okulu bıraktı ve Le Bon Marché adlı büyük bir mağazada çalışmaya başladı. Savaştan sonra, 1918’de Yves Tanguy ile tanışacağı Yakın Doğu’ya askerliğe çağrıldı. İstanbul’a gönderildi. Hıfzı Topuz’a bu konuda: “1919’da İstanbul’a işgal askeri olarak gitmiştim. İstanbul’u çok seviyorum. İşgal askeri olarak görev alacak bir insan değilim.” diyor.
