Ana Sayfa Şairler - Şiirler “Kimse bekleyemez daha fazla…” İbrahim’in Beni Terketmesi – Bejan Matur

“Kimse bekleyemez daha fazla…” İbrahim’in Beni Terketmesi – Bejan Matur

 

Büyüme(k)

I
Annem en son benim üzerimi örttü.
Ve son öpüş benimdi.
Karanlığın sütununu defalarca döndüm.
Yıllar sonra
Yurduna dönen bir adamın
Buğdayları okşamasından daha hüzünlü
Karanlık ve gidişin soluğu.
Bir gece hatırlıyorum ölümleri hazırlayan
Bir gece sulardan geçilecek olan küfür.

II
Dün gece senin etrafında dönüyordum.
Çocukluk evinin karanlığı
Ve gidişin tavafı
Senin etrafındaydı
Ağladım.
Kurulan bir şehirdir güney.
Aklın ve işaretlerin kesiştiği avlu.
Kimse bekleyemez daha fazla
Çünkü ölümün geçidi tamamlandı.
Ölümün ve kardeşlerin
Ve kardeşlere yaraşan sessizliğin.

Bejan Matur
İbrahim’in Beni Terketmesi

“İnsan ilk olana inanıyor hep…” Geçmişin Yükü – Bejan Matur

Yorum Yok

Cevap Ver

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

Exit mobile version