Carl Fuchs’a
Basel, 2 Aralık 1874
Beni son haberlerinizle ne derece çok sevindirdiğinizi kolay kolay tasavvur edemezsiniz. İnanın daha önceleri üzüntülü bir güvensizlikle sizi düşündüm. Sizin durumuzda bir değişme sağlayabilmek için kendime herhangi bir güç atfetmeksizin kötü ve en kötüsünden korkmaktayım. Bütün gerçek tabiatım muvacehesinde giderek kaderci olacağım, bu durum sizde de geçerli oldu, bana gizlice şöyle diyerek: Ona yardım edilemez, kötü! Kötü!
Kendilerine yardım edilebilecek olanların nezdinde, bu zahmete değmez. Şimdi bizzat söyleyiniz siz tehlikeli bir bunalımı geride bıraktınız; ben onu kendi kendime bir aktöresel (ahlâki) lohusa humması olarak düşünüyorum, ki o eğer bir insan işi usulüne uygun olarak yaparsa ve kendini dürüst olarak zorlarsa ve bunun ardından daha çok meyus hale gelir ve bir süre yatalak gibidir. Bu zayıflığın içinde insan kolayca yanlış iş yapar ve korku ve endişe uyandırır. İnsan ana meselelerinde kendini temiz tutmalıdır. Bu benim herkesten sessizce istediğim bir beklentidir. Oysa ben oldukça hoş görülü olarak, tâli meselelerde gevşek ve ihmalkârımdır, kendimde ve başkalarında.
Eğer size şunu söylersem mutlak bağışlayınız: Bu yaz sonu beni bir ürperti ve kuşku sardı; uzaktan böyle bir durumu iyileştirmek kolay olmaz ve aşık kalpli mektuplarla şurada ve burada bazı şeyle daha kötü hale getirilebilir. Kısaca biraz beklemeyi niyet ettim, yani davranışları ve olguları beklemeye karar verdim.
Son mektubunuzdan bunun üzerine yeterli şeyleri öğrendim ve olayları en avutucu ve yeniden telâfi edici yanından görmeyi ondan öğrendim. Sizin bir müzisyen ve usta olarak büyüyebileceğiniz bir küçük kenti keşfettiniz, orada ekmek ve hasat etmek mümkündür, eğer kötü düşman hasadınızı berbat etmezse ve çalışmanın sevincini sizden gasp etmezse.
Bunun için size çoktan beri kim yardımda bulunmak istemez? Ama eğer kendi kendinize bunun için yardım etmezseniz, bunun hiçbir yararı olmaz ve nesnelerin, olayların böyle bir görüşüne aşağıya ve yukarıya ulaşmak imkânım kendinize hazırlamazsanız.
Îstitraten: Siz bana Mainz meselesi üzerine bilgi verdiğinizde ve documentum illustre ibraz ettiğinizde ilk gelen çeyrek saatte Bayretuth’a bunun üzerine yazdım ve bir şeyin yapılıp yapılamayacağını sordum, documentum’u da (belgeleri) birlikte gönderdim, ama derhal bu meselede ve bu yöntemde başarıya ulaşamayacağım gibi bir hisse kapıldım ve bu doğru çıktı) Sizin sanatçı yolculuğu serüveniniz üzerine bana bildikleriniz Braslauerlilerden sanatça intikammız ve bildiriş tarzınız kendinde özgürlük be kurtuluş olandır. Ki onun üzerine ben daima sevinç duyuyorum. Siz böylece sadece kendiniz yardım edebilirsiniz. Dostum Gersdorff sizi Bunzlaug da dinledi, programı gönderdi ve Bach’in üzerine konferansın üzerine bahusus ki iç ferahlığına kavuşmuş ve rikkate gelmiş olarak bana yazdı.
Eğer “Nibelungen Yüzüğü” üzerine ödül yazısını okursanız, onunla hiçbir kimseden bir şeyin alınmadığını görürsünüz. Siz gerçekten sizin olan bir şeyi siz izin vermeden kimsenin sizden alamayacağını elbette biliyorsunuz. Gelecek yaz (1875) Bayreuth’a provalara gelecek misiniz? Ben Temmuz ortasından Ağustos ortasına kadar orada olacağım. Gelmek için elinizden geleni yapınız. Ben demek istiyorum ki kişi orada olmalıdır, aksi halde hiçbir ‘mecburiyet’ artık yoktur.
Ve şimdi candan bir hoşça kalınız ve iyi yolculuklar dilerim ve sadık dostuma bütün iyilikleri sadık olanın sadık olana temennisi olarak iletirim.
Sadık dostunuz
Friedrich Nietzsche
Mektuplar I, Fredrich Nietzsche, Çeviri: Sedat Ümran
