HALİL CİBRAN: TÜM DÜNYA BENİM DOĞUM YERİM VE TÜM İNSANLAR BENİM KARDEŞLERİM

SUÇLULUK DUYGUSU TERK ET BENİ

Ruhunu sevdiğinle birleştiren aklın hatırına suçluluk, beni bırak.
Anne sevgisini ruha katan ve evladına sevgiyle kalpten bağlayan uğruna, git ve beni ağlayan kalbimle yalnız bırak. Rüyalar okyanusunda yelken açmama izin ver. Yarının gelmesini bekle, çünkü varın bana dilediğini yapmakta özgürdür. Döşemelerin ruhla utanç mezarına yürüyen, sert ve soğuk toprakları gösteren gölgeden başka bir şey değildir.

İçimde küçük bir kalp var ve ben onu kendi hapsinden çıkarıp, derinden incelemek ve sırrını çözmek için avuçlarımda taşımak isterim. Onu aşk ve güzellikle yaratanın ona verdiği kutsal kanı kendi kader dergâhında kurban etmekten korkup kaçmadıkça, oklarını ona saplama.
Güneş yükselmeye, bülbül şakımaya ve mersin nefesinin kokusunu yaymaya başlıyor.
Ben ise yanlışların kapitone uykusundan özgürleşmek istiyorum.
Suçluluk, bundan alıkoyma beni.

Ormanın aslanları ya da vadinin yılanlarından bana bahsedip beni sindirme, çünkü ruhum toprak korkusu hiç tanımaz ve şer gelmeden önce şerrin hiçbir uyarısını kabul etmez.
Suçluluk, bana nasihat verme, çünkü felaketler kalbimi açtı, gözyaşları gözlerimi yıkadı ve hatalar bana kalplerin dilini öğretti.

Sürgünden bahsetme, çünkü vicdan benim yargıcım ve masum isem beni haklı bulup koruyacak, suçluysam hayattan mahrum edecektir.

Aşkın alayı harekettir; güzellik onun bayrağını salıyor; gençlik sevinç trompetini çalıyor.
Suçluluk pişmanlığımı rahat bırak. Bırak yürüyeyim, çünkü yol gül ve nane ile dolu, hava ise temizlik kokuyor.

Zenginlik ve büyüklük hikâyelerine aldanma, çünkü ruhum yaratanın yüce lütfuyla zengin. İnsan, yasa ve hükümdarlıktan bahsetme, çünkü tüm dünya benim doğum yerim ve tüm insanlar benim kardeşlerimdir.

Uzak dur benden, çünkü sen hayatı söndüren, tövbe ve boş sözleri getirensin.

Halil Cibran
Bütün Eserleri

1 Yorum

  1. İnsanlar aynı uzayimsal mekanda çok yakın olsalarda kafalarında taşıdığı zamansal boyut farklıdır. Bir metre yakınlıkta iki insan kafasal olaraktan binlerce yıllık aralikta seyrelirler. Kimse kimsenin değildir. Araya giren her ne varsa bilin ki kişisel düşkünlüğünün menfaatlerinin kurnazlığı ile “çatışma” kurgularlar. Kurnazlık en aşağı insan projesidir. Din, mezhep, kimlikleri vb bir çok giydirme koşulları meydana sürerek yaşamın aydınlık yüzünü tehdit ederler. Zaten devletler bunun içinde kurulur. Kurnazlığın tehakümünü engellemek ve aşağı insanın terörünü engellemek için. Ama ne yazıktır ki bu devlet aynı kurnazliklar tarafından işgal edilir ve terör tohumlanir yeryüzünde terör olur, devlet! Dünya mazlum ülkelerin kaderi budur! Mazlum İnsan ve insanlığın kaderi de!

Cevap Ver

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz