Furuğ Ferruhzad’ın oğlu: Kamyar. Furuğ’un deyişiyle Kami! Furuğ, eşi Perviz Şahpur’dan ayrıldıktan ömrünün sonunda kadar bir daha Kami’yi görmedi ve onun hasretiyle tutuşup yandı.
Bu yasağı koyan ve sürdüren eşi yazar Pervis’di. Furuğ, Ev Karadır filminin çekimi sırasında Tebriz Cüzamhanesinden Hüseyin Mansuri’yi evlatlık edindi. Hüseyin şu anda Almanya’da yaşamakta ve çevirmenlikle uğraşmakta. Kami’nin dediğine göre, Furuğ’un Hüseyin’i seçmesindeki en önemli neden onun Kami’ye benzemişiydi. Furuğ’un oğlu Kami ise, İngiltere’deki yaşamı sonrasında Tahran’a döndü. Ve şimdilerde 63 yaşlarında ve Tahran sokaklarında, parklarında dolaşarak gitar çalıp üç kuruş beş kuruş topluyor…
“… ben uzun yıllar öncesinden isterdim… Londra’da metrolarda görmüştüm müzik çalanları. Ben de isterdim. Uzun yıllar uğraştım. Başlangıçta gitar çalmalarım çok kötüydü… konser aşamasına da gelecek tabii… ama başlangıçta bu çingene işi geliyordu. Babam hayattayken antrenman yapardım ama bir yere varmazdım sonra babam, amcam öldüler halamın evine gittim sonra Keykavusi Beyin evine gittim, orada 9 sene yaşadım… ben sadece Keykavusi Beyin evinde gitarda ilerledim… melodi koymaya başladım… dağa giderdim, severdim dağa gitmeyi halamın yanında olduğum zamanlar. Bir Perşembe gününde sıkıntı yarattılar (Devrim Muhafızlarını kastediyor. h.h.) Ben asla gitardan iyi bir gelir elde edemedim. En fazla elde ettiğim para bir günde 22 bin tümendi (yaklaşık 7-8 dolar) en azı da ki be bileyim hiçbir şey! Hiçbir şey! Ben daha çok öylesine çalarım, canımın çektiği gibi… evet… böyle işte.. sonrası da öyle işte… bir sonuca ulaşmak istiyorum bakalım ne olacak, konser mi olur, dışarısı mı olur… Yurtdışına çıkmayı isterim… bir ilişki bulursam giderim. Gitar çalarım. Bir Tura çıkarım belki. Gidip biraz gitar çalarım. Türkiye’ye gittim. İki kez gittim Türkiye’ye. İlkinde biraz gitar çaldım, ikincisinde biraz gitar çaldım. Birinde bir bey biraz para verdi. 1500, 1600 lira civarında bi şey! Burada da oldu. Birinde yaşlı emekli bir adam 1000 tümen verdi (bir dolar 3000 tümen. h.h.)… öyle devam etti işte… yerlerim bellidir. Burada pek bir şey demiyorlar. Ama tabii burada da kolluk kuvvetleri geliyorlar, daha çalma diyorlar… işte böyle. Ben de bu işin peşini bırakmadım buraya kadar getirdim.. (ses: Bu Furuğ’un oğlunun şimdiki durumunun basit bir fotoğrafıdır. Kamyar Şahpur’un anılarını dinlemek için, çocukluğundan, gençliğinden ve İngiltere’deki eğitim yıllarından ve şimdisinden duymak için biraz daha bekleyin.)
Kaynak: Sardunyalar
