1907 yılında Meksika’nın güneyinde dört kız kardeşten üçüncüsü olarak dünyaya geliyor. Babası Alman göçmeni ünlü bir fotoğrafçı. Babası ‘Barış’ anlamına gelen Frida adını koyuyor. Annesi Kızılderili asıllı, geleneksel fikirleri olan, eğitimsiz bir yerli kadını. Frida’nın mutlu çocukluk yılları, şimdi ‘Frida Kahlo Müzesi’ olan “Mavi Ev”de geçiyor. Fakat 6 yaşında geçirdiği çocuk felci ile ayağı gibi mutluluğu da aksamaya başlıyor. Mahalleli çocuklar, çocukluk yaşlarının verdiği acımasızlıkla ‘Tahta Bacak Frida’ lakabını takıyorlar ona. İlerleyen yıllarda günlüğüne şu notu düşüyor Frida: “Yaşamım öylesine evrenselliğe dönüktü ki bacağımı bile unutuyordum. Anlamsız bir küçümsemeyle ortopedik botumun sert derisine fırlatılan bir taşın tok sesini artık hiç duymaz olmuştum.” diye not düşüyor.
17 Eylül 1925 yılında bindiği otobüsün tramvayla çarpışması sonucu çok kişinin öldüğü kazada, trenin demir çubuklarından birisi Frida’nın sol kalçasından girip leğen kemiğinden çıkıyor. Kazadan sonra tüm hayatı korseler, hastaneler ve doktorlar arasında geçecek; omurgası ve sağ bacağında dinmeyen bir acıyla yaşayacak, 32 kez ameliyat edilecek ve çocuk felci nedeniyle sakat olan sağ bacağı 1954’te kangren yüzünden kesiliyor. Yine yaşam sevincini kaybetmeyen ressam: “Uçmak için kanatlarım varken niye yürümek için ayaklar isteyeyim ki?” diye yazıyor.
[srizonfbalbum id=39]
Kaynak: Azsekerli