Gülerek bağrımda kan gidiyorum
Ey boşuna meyvesiz umut vazgeç
Kalbimden benim ben gidiyorum
…
Veda
Yorgun, solgun ve örselenmiş
Gidiyorum harabe evime
Sizin kentinizden tanrıya
Götürüyorum coşkun kalbimi
Götürüyorum o uzak noktaya ki
Günahın renklerinden arındırayım
Bu denli yersiz ve boşuna istekten
Aşkın lekesinden arındırayım
Senden uzaklara götürüyorum
Ey umarsız umutların cilvesi
Diri diri gömeyim diye bir daha
Olmasın seninle buluşma hevesi
Ağlayış titriyor oynuyor gözyaşım
Ah bırak da beni gideyim
Ey günahların kaynar pınarı
İyisi senden sakınayım
Yemin olsun ki sevinç goncasıydım ben
Beni aşkın eli dalımdan kopardı
İç çekmeterin yalazı oldum ancak
Benim dudağım o dudağa varmadı
Sonunda yolculuk bağlarıyla bağlandım
Gülerek bağrımda kan gidiyorum
Ey boşuna meyvesiz umut vazgeç
Kalbimden benim ben gidiyorum
Füruğ Ferruhzad
Yaralarım Aşktandır