Bütün gece yağmur yağdı. Bütün gece Sevgi’yi [Soysal] düşündüm. Günlerdir, aylardır düşündüğümden daha çok. Güzel, sevimli yüzünü, beyaz tenini, konuşurken kızaran yanaklarını, ince içten sesini, küçük, kahverengi cin gibi gözlerini, hafif dalgalı saçlarını, beyaz ellerini, kısa tırnaklarını, kışları giydiği Alman malı kalın botlarını, metal düğmeli, beyaz Bavyera paltosunu bile düşündüm. Elinden eksilmeyen sigarasını, içki kadehini tutuşunu, neşeli gülüşünü, alaylı anlatışını, zeki şakalarını, bazen duyarlılıkla yaşaran gözlerini defalarca düşündüm.
On üç yıl önce “Yeni gelin” gittiğim Ankara’da aynı apartmanda oturuyorduk. Gecelerimiz çoğunlukla birlikte geçiyordu. Bana çok şeyler öğretti. “Bak şimdi yeni evlisin ama, daha ne aşklar yaşayacaksın… Aşık oldukça güzelleşecek, gençleşeceksin” dedi. Ne güzel düşünce! Sevgi her gün aşkla yaşayan bir insandı, bütün çevresini eğitti, bütün çevresine daha akıllı olmanın, olaylara şakacı bir gerçekçilikle bakmanın yollarını gösterdi. Çok çeşitli olaylar yaşadı. İnsanüstü zekası, algısı ve yorumuyla büyük insan olmayı başardı. Annesi Almandır. Çok iyi Almanca bilir. İngilizce bilir. Para kazanmak için yıllarca Alman firmalarından sonra TRT’de çalışmış; Brecht, Frisch gibi Almanca yazan ünlü yazarları Türkçeye çevirmiş, ardından kendi çalışmalarına daha da yoğunlukla eğilmişti. Şiirler, öyküler, romanlar yazdı. Gazete sayfalarında günlük makaleler; 12 Mart döneminde yattığı hapishane koğuşlarını yazdı.
Boğucu, karanlık, beton yığını Ankara’da durmadan, bıkmadan çalıştı. Onun için kent önemli değildi. Önemli olan insandı. İnsanın sömürülmeden insanca yaşaması, herkesin akıl ve yeteneklerinin yerini bulmasıydı. O, halkın kurtuluş savaşına aklı ve gözüyle katılan gerçek bir fikir işçisidir. Yaşamı avucunun içine almış, ona yön veriyordu. Sevgi güzel kadındı. Evi, giysileri, ayakkabıları, çantası bile her zaman güzeldi. Uzun yürüyüşleri sever, küçük kır çiçeklerini sever, pazar günleri çocuklarına güzel meyvalı pastalar pişirirdi. Kendi sorunlarından hiçbir zaman yakınmaz, yalnızca alaylar, espriler, ardı kesilmeyen akıl oyunları yapardı. Bitmeyen kadınlığıyla sanki yüz çocuk doğurabilir, bin erkeği baştan çıkarabilirdi. Bence bu da çok önemli bir nitelik. Zaten o güzellik, akıl, beceriklilik, verimlilik gibi kadınsı niteliklerin yanı sıra, yorulmazlığı ve tuttuğunu koparıcılığı ile bir erkeğin özelliklerini de bünyesinde toplamıştı. Yalın diliyle Türkiye’nin durumunu, çağdaş insanın sorunlarını öylesine zeki ve başkaldırıcı bir edebiyatla anlatıyor ki, yazdıklarının ileri kuşaklarda daha büyük kitleler tarafından okunacağı kesindir. Özgürlüğün, bağımsızlığın, aydınlık düşüncenin, mutluluğun yollarını açıp göstermiştir. Ölüm bir olay. Önemli olan Sevgi’nin güzellikleri, Sevgi’nin yaşamı, Sevgi’nin yapıtları. Önemli olan Sevgi’nin küçük yavrularına bütün küçük yavrulara bıraktığı devrimci düşünce, ileri yaşama örneği. Önemli olan insanlarımızın yıllar yılı onun sesini duyacağı … Bu nur yüzlü, güzel, büyük kadının sesini!
Tezer Özlü
27 Kasım 1976
Kaynak: Yeryüzüne Dayanabilmek İçin
Sayfa Sayısı: 168 | Baskı Yılı: 2015| Yayınevi: Yapı Kredi Yayınları