Silaha sarılmak ve kendi hayatınla oynamak çok korkutucu bir şey fakat her devrimci, politik durum ne gerektiriyorsa onu yapar.
İtalya’da devrimci olmaya talip tüm hareketler, Rojava’da muadilini buldu ve etkin bir yardım ağı kurma yolunda hareket etmekte. Katılım çağrılarından kasa kasa mandalinalara kadar Kobane için yapılan tüm bu yardım ve dayanışma, somut bir adım halini aldı: mücadeleye katkı.
Fakat bence (benim materyalist gerçeklik yorumuma göre) Suriye Kürdistan’ındaki gibi bir savaş mücadelesinde, askeri (militer) olanın dışında sarf edilen efor, verilen emek (yani silahlı mücadeleye katılmanın dışında yapılan yardımlardan söz ediyor burada) her ne kadar onurlu ve paylaşılabilir de olsa, yarayı iyileştirmekten çok, kanı durdurmak için tampon yapmakla sınırlı kalacaktır.
Rojava bugün henüz demokratik bir otonomdan ziyade bir savaş alanı.
Kobanê kantonunun eski yöneticisiyle yaptığım bir görüşme sırasında, savaş politikasını ayrı tutarak tanımladığımda, bana “savaş politiktir” demesine oldukça şaşırmıştım. Savaş sığınmacılarının yüklerini hafifletmek, onlara yardım etmek iyi bir şey ama inanıyorum ki Rojava’da ve yalnız Rojava’da, ancak ve ancak sergilediği bu direniş sayesinde Ortadoğu’da laik, feminist, çevreci ve kendi özgür iradesiyle var olan bir yaşam denemesi olarak tanımlanan “demokratik konfederalizm” gerçekleşebilecektir.
Benim için devrimci olmak, orada olup o direniş pratiğini paylaşmak, korkuyu alt ederek, gözlerini hiç ayırmaksızın gerçeğin yüzüne dimdik bakmak anlamına geliyor.
Kobanê’ye doğru yola çıktım. Şimdi beni kısa bir eğitim bekliyor, sonrasındaysa İtalya’daki ve tüm dünyadaki yoldaşlarla birlikte demokrasi ve özgürlük savaşı vermiş olan babamın yaptığını yapacağım. Siyah bayraklı faşistlere karşı silahlı mücadeleye gireceğim.
Silaha sarılmak ve kendi hayatınla oynamak çok korkutucu bir şey fakat her devrimci, politik durum ne gerektiriyorsa onu yapar.
Benim hürriyet, adalet ve eşitlik ideallerimin ulusal ya da kültürel sınırları yoktur. Bugün, benim vatani değerlerim evrenseldir.
Karim Franceschi
Kaynak: arvultura.it
Çeviri: Gökçe Deniz Balkan