1930’da, pek çok müzisyene beşik olmuş Pittsburgh’da doğan Ahmad Jamal, harika bir çocuktu. Piyano çalışmaya üç yaşında başladı. Annesiyle babasının oturma odasındaki piyanoyu çalan amcası Lawrence’ın onu yaptıklarının eşini yapmaya davet ettiğini söylüyor. İlk deneyimi olduğu halde oturmuş ve duyduklarını notası notasına çalmış. Yedi yaşında saygın Afrikalı-Amerikalı konser şarkıcısı ve öğretmen Mary Caldwell Dawson ile çalışmaya başladı, sonra da piyanist James Miller’la çalışmalarını sürdürdü. On dört yaşında müzisyenler sendikasına katıldı.
Sonraki şarkıya geçmek için >| şarkı seçmek için [>] işaretine basınız.
Ahmad Jamal, George Hudson Orchestra ile turneye çıktıktan sonra Joe Kennedy, Jr. ile çalıştı. Kayıt yapmaya da 1951 yılında, “Ahmad’s Blues” ile başladı. “Billy Boy” aranjmanı gibi “Ahmad’s Blues” da sahnede çalınmış ve başka pek çok kişi tarafından kaydedilmiştir. Bestesi “New Rhumba” da, özellikle, otobiyografisinde Jamal’ın özel sanatsal niteliklerini öven ve onun etkisinden söz eden Miles Davis dahil, pek çok başka müzisyen tarafından kayıt ve icra edildi. 1994’te, Jamal Ulusal Sanat Vakfı’nın American Jazz Masters ödülünü aldı. Aynı yıl, Yale Üniversitesi’nde Duke Ellington Öğretim Üyesi ilan edildi. Davis üzerinde büyük etkisi olan Ahmad Jamal, hem müzisyen meslektaşlarını, hem de plak satın alanları yenilikçi, minimalist yaklaşımıyla, sevdiği piyano üçlüsü formatının çok ötesinde etkilemiştir. Aranjör olarak, küçük grupları orkestra koşullarında düşünmüş, adamakıllı yoğunlaşmış gruplara önderlik etmiş, çalışıyla bir ekonomi modeli oluşturmuştur. Son albümü “Blue Moon”da ustalığını bir kez daha kanıtlıyor.