Sen bu şiiri okurken,
ben belki başka bir şehirde olurum.
Kötü geçen bir güzü
ve umutsuz bir aşkı anlatan;
rüzgarla savrulan,
kağıt parçalarına yazılmış,
dağıtılamamış bildiriler gibi
uzun bir yolculuğa hazırlanan;
yalnız bir yolculuğa…
Çünkü beyaz bir gemidir ölüm,
siyah denizlerin çağırdığı
batık bir gemi…
Batık bir gemi
sönmüş yıldızlar gibidir…
Yitik adreslere benzer ölüm
yanık otlar gibi…
Sen bu şiiri okurken
ben belki başka bir şehirde
ölürüm.
Beyaz Bir Gemidir Ölüm
Behçet Aysan (1949-1993, 2 Temmuz / Sivas)
1949 yılında Ankara’da doğdu. Selimiye Askeri Ortaokulu ve Kuleli Askeri Lisesi’nde okudu. 1968’de Ankara Tıp Fakültesi’ne askeri öğrenci olarak girdi.
12 Mart döneminden sonra politik nedenlerle ara vermek zorunda kaldığı tıp öğrenimi sırasında çeşitli işlerde çalıştı. Mezun olduktan sonra İzmit’e atandı. Ankara’da psikiyatri ihtisası yaptı. SSK Yenişehir Dispanseri’nde doktor olarak çalışmaktaydı.
2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas’ta Madımak Oteli’nde yakılarak öldürülen 37 kişiyle birlikte can verdi. Ölümünden sonra Türk Tabipleri Birliği tarafından adına şiir ödülü verilmeye başlandı.
Yapıtları
Karşı Gece (1983)
Sesler ve Küller (1984 Yaşar Nabi Nayır Şiir Ödülü)
Eylül (1986, 1988 Ceyhun Atuf Kansu Şiir Ödülü)
Deniz Feneri (1987 Abdi İpekçi Barış ve Dostluk Ödülü)
Şiirler (1990)
Behçet Aysan Kitabı (1993)
Üç Kardeştiler (Radyo Oyunu, 1995)
